ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Β ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΤΗ ΡΩΣΙΑ

Πεφωτισμένη και οπαδός του Διαφωτισμού, πολιτικός, ζωηρή στην ερωτική της ζωή, η Αικατερίνη η Β΄ -η Μεγάλη, όπως έχει μείνει γνωστή- υπήρξε μια εμβληματική προσωπικότητα της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής του 18ου αιώνα. Ξένη στη χώρα όπου έγινε βασίλισσα, τη Ρωσία, ανέλαβε την εξουσία μετά από ένα πραξικόπημα. Δεν ήταν η πρώτη σ' αυτήν τη θέση στην ιστορία της Ρωσίας. Ήταν όμως η πρώτη που κυβέρνησε άμεσα επενδύοντας όλη της την ενέργεια.

Είχε μια δύσκολη βασιλεία που σημαδεύτηκε από επιδημίες, εξεγέρσεις και πολέμους. Ο απολογισμός υπήρξε ωστόσο πλούσιος. Ο πληθυσμός της αυτοκρατορίας διπλασιάστηκε, καθώς και η έκταση της επικράτειάς της. Η ρωσική αυτοκρατορία ανοίχτηκε στις θάλασσες φθάνοντας ώς το Αιγαίο και προκαλώντας τη συνταρακτική εμπειρία των Ορλωφικών.

Τη μίσησαν και τη θαύμασαν, επειδή είχε την ικανότητα να συνδυάζει την υψηλή πολιτική με μια ακαταπόνητη διάθεση για απολαύσεις. Την κατηγόρησαν για τις ύποπτες χάρες που έκανε στους ευνοουμένους της, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονταν και οι αδελφοί Ορλώφ. Ήταν όμως και η αρχιτέκτων της θέσης της Ρωσίας στην ευρωπαϊκή σκηνή, καθώς προκαθόρισε τον διεθνή και μοναδικό ρόλο αυτής της χώρας στην οικουμένη.