ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ

Αν είναι αλήθεια ότι ο όρος «ιδεολογία» έχει συνδεθεί περισσότερο με την αντι-ορθολογική πλευρά του υπαρκτού σοσιαλισμού, άλλο τόσο ισχύει ότι η θεωρία της ιδεολογίας έχει κυρίως εμφανιστεί ως μιά απόπειρα ορθολογικής, τρόπον τινά, κριτικής του καπιταλισμού -και κατά συνέπεια ορθολογικής, τρόπον τινά, καταξίωσης του θεωρητικού Μαρξισμού.

Η παραπάνω αντίφαση αποτελεί την αφετηρία των προβληματισμών αυτού του κειμένου. Ο συγγραφέας δεν αποσκοπεί φυσικά στην «επίλυση» αυτής της αντίφασης, απλώς στην κατάδειξη μιάς πιθανής σημασίας της, η οποία σχετίζεται κυρίως με την αμφίδρομη παρεμβατική σχέση μεταξύ υποκειμενικότητας και πολιτικής- η συνειδητοποίηση της οποίας είχε ως συνέπεια ακριβώς τον προβληματισμό για την ιδεολογία, καθώς και την εντυπωσιακά αυξανόμενη βαρύτητα αυτού του προβληματισμού στο ευρύτερο πεδίο της κοινωνικής και πολιτικής θεωρίας.