ΥΠΟΓΕΙΑ ΚΟΡΗ

ΚΟΚΚΙΝΗ ΛΑΜΠΑ

Όλο το βράδυ έμεινε κάτω απ’ το μπαλκόνι.
Ήθελε να κερδίσει ένα βλέμμα -κάτι για να κρατηθεί.
Εκείνη, άναβε κάθε τόσο τη λάμπα
για να υποδεχθεί ή ν' αποχαιρετήσει τους μνηστήρες
που κάθε τόσο έρχονταν και έφευγαν.
Εκείνος στην είσοδο, καθισμένος στο σκαλί,
τους έβγαζε το καπέλο και καθώς τον χαιρετούσαν
ανάσαινε βαθειά μήπως και κλέψει λίγο από το άρωμά της
στο ιδρωμένο κορμί τους.