ΤΟ ΟΥΦΑΚΙ

«Με λένε Μάνο, είμαι οχτώ ετών, κι η μαμά μου είναι μάγισσα...» Έτσι ξεκινά η ιστορία του Μάνου, που έχει πολλά άγχη -αν θα θυμηθεί το μάθημα όταν η δασκάλα τον σηκώσει στον πίνακα, αν οι γονείς του θα μείνουν αγαπημένοι ή θα χωρίσουν, αν η ομάδα του θα χάσει στον τελικό…- κι όταν πέφτει να κοιμηθεί, δεν τον πιάνει ύπνος, είναι όλο «Ουφ!» και «Ουφ!». Αλλά η μαμά του, επειδή είναι μάγισσα, έρχεται, παίρνει τα ουφάκια απ' το στήθος του, τα πετάει κάτω, τα πατάει και τα σκοτώνει. Μέχρι που μια μέρα ένα ουφάκι εμφανίζεται μπροστά του και του εξηγεί ότι δεν είναι κακό -ότι, μάλιστα, είναι ίσως ο καλύτερος φίλος του. Κι ότι πρέπει να το βοηθήσει να γλιτώσει.

Μια ιστορία για μικρούς και μεγάλους, για το άγχος που τρώει παππούδες και εγγόνια και για το πώς καμιά φορά αυτό που φοβόμαστε περισσότερο απ' οτιδήποτε μπορεί να αποδειχτεί ένας αόρατος κολλητός μας φίλος.