ΤΟ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟ ΣΟΝΕΤΟ

Η ΜΕΤΑΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

Το δοκίμιο "Το μεταμοντέρνο σονέτο" εκκινεί από το έργο του μέγιστου σονετογράφου Λορέντζου Μαβίλη, το οποίο αντανακλά καλαίσθητα και βαθυστόχαστα τη μετάβαση από τον ρομαντισμό στον ρεαλισμό. Έχοντας αναλύσει τη σημασία του μοντερνισμού στην ποίηση, ο δοκιμιογράφος και συνάμα ποιητής Γιώργος Ξηροχωρίτης κορυφώνει την πραγμάτευσή του προτείνοντας το είδος τουμεταμοντέρνου σονέτου, δηλαδή ένα πάντρεμα παράδοσης και νεωτερικότητας που χαρίζει στον ποιητή τα εκλεκτότερα εκφραστικά μέσα.

Από μια συναφή αλλά διαφορετική οπτική γωνία, το δεύτερο δοκίμιο, με τίτλο "Η μεταπαραδοσιακή ποίηση", σκιαγραφεί τη διαδοχή των λογοτεχνικών κινημάτων στη νεοελληνική ποίηση, παρουσιάζοντας και σχολιάζοντας ορισμένα από τα ορόσημα της ποιητικής δημιουργίας μεγάλων Ελλήνων λογοτεχνών, από τον Διονύσιο Σολωμό μέχρι τον Αντώνη Φωστιέρη. Και τα δύο δοκίμια μαζί, επομένως, εισάγουν τους αναγνώστες, με εύγλωττο, σαφή και συνοπτικό τρόπο, σε ορισμένες βασικές πτυχές της ιστορίας της λογοτεχνίας και έτσι μας προσφέρουν ένα όμορφο και διδακτικό ταξίδι στον ωκεανό του έντεχνου λόγου.