ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ

Η μέχρι τώρα έρευνα του μέλλοντος χωρίς να παίρνει υπ' όψη της τον παράγοντα πολιτική δεν έπιασε σωστά το πρόβλημα. Δεν εξαρτάται από την επιστήμη και την τεχνική, αλλά από το ποιος έχει την εξουσία να διαθέτει την επιστήμη και την τεχνική και να τις χρησιμοποιεί για τους σκοπούς του. Το αν θα πραγματοποιηθούν κατά τη διαμόρφωση του μέλλοντος επιθυμητές ή απορριπτέες δυνατότητες είναι τελικά ζήτημα πολιτικής απόφασης. Σκοτεινές ή επιδοκιμαζόμενες παραστάσεις του μέλλοντος αποκτούν νόημα μόνο στη βάση των συνθηκών της πολιτικής εξουσίας. Από την πολιτική άποψη τα περισσότερα προβλήματα του μέλλοντος αποκτούν εντελώς νέες όψεις.

Το νέο είδος των καθηκόντων που προκύπτει απ' αυτήν την κατάσταση, το διατυπώνει ο Χανς Σνάϊντερ από τη σκοπιά της νέας γενηάς. Φτάνει σ' ένα εκπληκτικό συμπέρασμα : Στο μέλλον δεν μπορεί να σταθεί κανένα κυρίαρχο κράτος. Η μεταβιομηχανική κοινωνία είναι δυνατό να σταθεροποιηθεί μόνο με περισσότερη ελευθερία και υπευθυνότητα του ξεχωριστού ανθρώπου. Το μέλλον απαιτεί νέα ανθρώπινα δικαιώματα.