ΤΟ ΚΟΥΒΑΡΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

Μια παράξενη διαδρομή ξεδιπλώνεται, διαβάζοντας αυτό το βιβλίο.
Στερημένη στο ξεκίνημά της, αισιόδοξη μέχρι ενός σημείου, πολύ αισιόδοξη μέχρι μια στροφή, αστραπόβροντα και στραπάτσο στη μέση της, καινούρια απότομη στροφή, για να μπούμε σε μια ισιάδα που δείχνει, Θεού θέλοντος ότι θα τελειώσει ομαλά...
Δεν διαμαρτυρήθηκα, δεν λιποψύχησα, κάποια αόρατη δύναμη με βοηθούσε και περνούσα τα εμπόδια με λιγότερο κόστος. Δεν με κυρίευσε η δίψα για να αποκτήσω περίσσια πράγματα στη ζωή μου, αυτά που σίγουρα αιχμαλωτίζουν τον άνθρωπο.
Δεν ασπάστηκα λερωμένες ποδιές...
Την ακολούθησα όπως μου ήρθε, δεν την διάλεξα, έτσι μου έλαχε, αυτή περπάτησα.
Την ακολούθησα γιατί αυτή διάβηκαν και οι πρόγονοί μου, αυτή έδειξε και πρότεινε η συνείδησή μου να διατρέξω.
Αυτό έμελλε να γίνει...
Τελικά, θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο για τους απογόνους που απέκτησα!