ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΣΚΟΛ

Τρίπτυχο

Ποίηση

Τη θρησκεία μου ονόμασαν Ποίηση
Εκεί δεν έχει θεούς παρά μόνο πίστη

Ποιητής

Κάθε πρωί τον φυλάκιζαν
Εκείνος έφτιαχνε σκάλες με στίχους
ως τον ουρανό πανύψηλες
Και κάθε σούρουπο τον έβρισκαν ανάμεσά τους
να μοιράζει φωτοστέφανα στους αδύναμους

Ποιητές

Μαζί αιωρούμαστε
στη μεγάλη μοναξιά
στις οδύνες της γέννας
στο σκληρό σκάψιμο
στην απόλυτη ευθύνη
στο βάρος του καθαρτήριου λόγου
στις ανάσες των καταδύσεων
στην κατάργηση του χρόνου
στο άπειρο