ΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ ΑΠΟ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ

Όλες οι επιστροφές έχουν πόνο, γιατί είναι καταναγκαστικές και ηνίοχός τους είναι η μνήμη. Περισσότερο όμως είναι επικίνδυνες, γιατί σ’ αυτές συγκρούονται οι δύο διαστάσεις του χρόνου, το παρελθόν και το παρόν, και κινδυνεύει η τρίτη, το μέλλον.

Στη δική του περίπτωση η επιστροφή ήταν αδιανόητη. Πίστευε πως είχε διαγράψει κάθε ψήγμα μνήμης από το μυαλό του. Μα φευ! Ό, τι ζήσαμε είναι πάντα παρόν και δεν ξεριζώνεται.

Σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος, αποφάσισε να μπει στη σκουληκότρυπα του σύμπαντός του και να αντιμετωπίσει τους Κύκλωπες της ζωής του.

Κάπου στην ιταλική πραγματικότητα και πιο συγκεκριμένα στη Φλωρεντία, ο καθηγητής Φιλοσοφίας, Λεόντιος Δημητριάδης ταράζεται, όταν μια μέρα λαμβάνει ένα γράμμα από κάποιο άγνωστο χέρι, που προέρχεται από την πρότερη ζωή του στην Ελλάδα. Το παρελθόν που τόσο κόπο κατέβαλε ο λόγιος καθηγητής για να ξορκίσει, εμφανίζεται, από το πουθενά, για να τον γραπώσει και να διαλύσει συθέμελα τη νέα του ζωή. Ο καθηγητής επιστρέφει στην πατρίδα του για να ανακαλύψει εκ νέου όλα όσα άφησε πίσω του και πάνω από όλα να βρει μια δεύτερη ευκαιρία στην ζωή και τον έρωτα.