ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟΣΤΡΟΒΙΛΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ

"Περπάτησα μαζί με τον συγγραφέα στα χιονισμένα τοπία της Ηπείρου και της Μακεδονίας, άκουσα τον ορυμαγδό των βομβών και των όλμων, το τρομερό κροτάλισμα των πολυβόλων, έζησα το διάχυτο μίσος και την παραφροσύνη των ανθρώπων που μπλέχτηκαν σ' εκείνο τον τραγικό χορό του θανάτου. Κόπηκε η ανάσα μου από το φόβο, την πείνα, τα βασανιστήρια, αλλά και το πείσμα όσο και την χαλύβδινη θέληση εκείνου του παιδιού για επιβίωση, κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες...
Είδα με τα δικά του μάτια την ανθρώπινη αθλιότητα και το μεγαλείο, το μίσος και την αγάπη, τον παραλογισμό του πολέμου και το ακαταλόγιστο των εμπολέμων. Μερικοί από τους ήρωες αλλά και τα συμβάντα που έζησε, στέκουν πάνω από κάθε Λογοτεχνική φαντασίωση. Εικόνες που με συνεπήραν, αφηγήσεις που έκοψαν την ανάσα και άφησαν χαρακιά στα μάγουλά μου... Είναι εξομολόγηση καρδιάς που απευθύνεται σε όλο τον Κόσμο.
Είθε όσοι το διαβάσουν να λάβουν το ανάλογο μήνυμα και κυρίως οι νεότεροι να επωμισθούν την ευθύνη του "Ποτέ πόλεμος πια"".