SPLEEN

Οι καιροί δεν ήταν αυτοί που ξέραμε
Αντί για φυσαλίδα ευχής, καρφί στο στέρνο

Ακόμα και για τόνους ψάχνουμε/ Και για τα πνεύματα που βούιζαν σαν μέλισσες στις φλοίδες των σοβάδων./ Τους βάζαμε καπέλο για να μοιάζουν σύγχρονα/ αλλά η αμφιβολία ισοπέδωσε την θέληση/ εγκαταλείποντας την όραση[…]
Αδημονώντας/ ανασύραμε χαμένο σκελετό φαντάσματος/ σαν από παρελθόν και ατελεύτητα/ κι ύστερα, / λες και πλησίαζε μακρόχρονη νηστεία ή προσευχή/ καταλαγιάζαμε
Βαφτίζοντας την ξαφνική φουσκοδεντριά, / το χείμαρρο της ύπαρξης/ Ενδοσκόπηση