ΣΚΙΑ

Τζόρνταν αναπτύσσει την αφήγησή του ποιητικά: ακαριαίες εικόνες, μπαμ μπουμ μεταφορές, αφήγηση που παλινδρομεί ανάμεσα στο τότε και το τώρα, αφηγητές που εναλλάσσουν τα μερίδια του λόγου τους.
H αφήγησή του αναδεικνύει το λυρικό στοιχείο του παράφορου, απαγορευμένου, απελπισμένου έρωτα, χωρίς μελό κορόνες. Ο συγγραφέας τεχνουργεί μια αξιανάγνωστη παιδική ηλικία.