ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ

Η ζωή είναι γλυκιά σαν μια ωραία ταινία, ένα νόστιμο φαγητό, σαν το τρυφερό χάδι ενός άντρα. Η ζωή είναι πολύπλοκα συμβάντα που μας ταξιδεύουν μακριά, μας αφήνουν όμως πάντα στο ίδιο μέρος. Ξεκινά με την πρώτη ανάσα, δραστηριοποιείται με τα όνειρα και εφησυχάζει με τη νηφαλιότητα και ωριμότητα της ψυχής. Οδηγούμαστε από στενά και επικίνδυνα μονοπάτια για να καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε καθετί μεγαλεπήβολο που εμφανίζεται μπροστά μας και φαντάζει επιθυμητό. Όμως όλος ο αγώνας μας έχει ως αρχή και ως τέλος τη σηματοδότηση της εσωτερικής μας γαλήνης μέσα από την προσωπική μας πορεία.

Έτσι κι εγώ ξεκίνησα τον αγώνα μου για επιβίωση που στην πορεία μού πρόσφερε αμέριστες χαρές και λύπες. Ενσωματώθηκα με τα γεγονότα και αγάπησα όσους με αγάπησαν. Έψαχνα να βρω τον ήλιο και το φεγγάρι χωρίς να ξέρω ότι τα είχα μέσα μου. Εγώ ήμουν αυτή που ζέσταινε τους γύρω μου και τους χάριζε χαρές ομορφότερες από το φως του φεγγαριού. Εγώ ήμουν το κόκκινο τριαντάφυλλο που εσκεμμένα καλλιεργούσε η κα Αγγελική.