ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΤΟΥ ΜΑΝ

Μια φιλάργυρη αντικέζ, η Μπεατρίς Φραγκονάρ, ταξιδεύει με τον υπηρέτη της Ξαβιέ στο Δουβλίνο. Εκεί γνωρίζει τη δούκισσα του Νταντίλιον Σλιβ, μια βαθύπλουτη ηλικιωμένη που την μπερδεύει με μιαν άλλη και την προσκαλεί σε κρουαζιέρα με το πολυτελές ιστιοφόρο ενός φίλου της. Προορισμός τους η Νήσος του Μαν και ανάμεσα στους επιβάτες διάφοροι παλιοί «γνώριμοι» της δούκισσας - ξεπεσμένοι αριστοκράτες που την κυνηγούσαν μια ζωή και κατάφεραν τελικά να την εντοπίσουν.

Το ταξίδι αρχίζει σε κλίμα βαρύ και ειρωνικό, ενώ σύντομα ο οδηγός του ιστιοφόρου βρίσκεται νεκρός. Σαν να μην έφτανε αυτό, μια δολιοφθορά στο σύστημα πλοήγησης αφήνει το σκάφος ακυβέρνητο, έρμαιο μιας νηνεμίας απειλητικής και μιας ομίχλης πυκνής σαν το βαμβάκι. Τον καπετάνιο θα πάει να «συναντήσει» αργότερα και ο γιατρός. Και η παρέα μικραίνει, όλο και μικραίνει... καθώς αναμετριέται με δαίμονες και νεράιδες, με νεκρούς και ζωντανούς, με θρύλους και κατάρες, με στοιχεία της φύσης και, κυρίως, με περίεργους φόνους που μοιάζουν υπερφυσικοί.

Όμως η Μπεατρίς, εκ φύσεως ανήσυχη, αποδύεται με τον Ξαβιέ σε ένα ξέφρενο κυνήγι του ενόχου, παραμερίζοντας κάθε γκάφα και οποιοδήποτε σουρεαλιστικό απρόοπτο στον απώτερο στόχο για την πάταξη του εγκλήματος...