Απ' την δεκαετία του 80, οι φυσικοί επιστήμονες, προσπαθούν να διατυπώσουν μια ενοποιημένη θεωρία, την θεωρία: Των Πάντων, και μοιραία αναζητούν την πολυπόθητη και μοναδική εξίσωση, που διέπει το σύμπαν. Αυτή την εξίσωση υποτίθεται ότι βρήκε, ο ιδιοφυής αδιόριστος φυσικός ο Σπύρος που ζει λιτά και απέριττα, κάπου στην Κυψέλη, παρέα με το αγαπημένο του ιγκουάνα: τον Τεκίλα, που τον χάρισε στον φιλόδοξο, επίδοξο συγγραφέα, τον Θάνο, σε μια τυχαία γνωριμία, γραμμένη πάνω σε ένα άδειο κουτί, μπίρας Αmstel. Είναι πράγματι όμως, η εξίσωση της θεωρίας: Των Πάντων, ή όχι;
Και ακόμη. Μήπως η υπόθεση αυτής της εξίσωσης, δεν είναι τίποτα άλλο, πέρα από ένα άλλο μύθο, που επινόησε ο ανθρώπινος νους, στην αγωνία του να εξηγήσει τον κόσμο; Μήπως παρ' όλη την ισχυριζόμενη πρόοδό μας, στο βάθος όλες οι θεωρίες της Φυσικής και των Μαθηματικών, είναι απελπιστικά πρωτόγονες; Μήπως η αλήθεια της πραγματικότητας αυτού του κόσμου, είναι εντελώς διαφορετική; Τόσο διαφορετική, που ούτε καν την υποψιαζόμαστε; Τόσο παράδοξη και απρόσμενη που θα έκανε τα πρωτόνια του επιταχυντή του Cern, να χορέψουν τον χορό της κοιλιάς, αντί να συγκρούονται σαν παλαβά, και τον Αϊνστάιν να επιδίδεται σε στοματικές πλύσεις, με απορρυπαντικό ρούχων (για λευκότερα λευκά), κάπου στον παράδεισο;
Η αλήθεια δεν είναι πάντοτε, κατ' ανάγκην, ένα πράγμα λογικό. Πρέπει όμως συνεχώς, να την αναζητούμε.
Απ' την δεκαετία του 80, οι φυσικοί επιστήμονες, προσπαθούν να διατυπώσουν μια ενοποιημένη θεωρία, την θεωρία: Των Πάντων, και μοιραία αναζητούν την πολυπόθητη και μοναδική εξίσωση, που διέπει το σύμπαν. Αυτή την εξίσωση υποτίθεται ότι βρήκε, ο ιδιοφυής αδιόριστος φυσικός ο Σπύρος που ζει λιτά και απέριττα, κάπου στην Κυψέλη, παρέα με το αγαπημένο του ιγκουάνα: τον Τεκίλα, που τον χάρισε στον φιλόδοξο, επίδοξο συγγραφέα, τον Θάνο, σε μια τυχαία γνωριμία, γραμμένη πάνω σε ένα άδειο κουτί, μπίρας Αmstel. Είναι πράγματι όμως, η εξίσωση της θεωρίας: Των Πάντων, ή όχι;
Και ακόμη. Μήπως η υπόθεση αυτής της εξίσωσης, δεν είναι τίποτα άλλο, πέρα από ένα άλλο μύθο, που επινόησε ο ανθρώπινος νους, στην αγωνία του να εξηγήσει τον κόσμο; Μήπως παρ' όλη την ισχυριζόμενη πρόοδό μας, στο βάθος όλες οι θεωρίες της Φυσικής και των Μαθηματικών, είναι απελπιστικά πρωτόγονες; Μήπως η αλήθεια της πραγματικότητας αυτού του κόσμου, είναι εντελώς διαφορετική; Τόσο διαφορετική, που ούτε καν την υποψιαζόμαστε; Τόσο παράδοξη και απρόσμενη που θα έκανε τα πρωτόνια του επιταχυντή του Cern, να χορέψουν τον χορό της κοιλιάς, αντί να συγκρούονται σαν παλαβά, και τον Αϊνστάιν να επιδίδεται σε στοματικές πλύσεις, με απορρυπαντικό ρούχων (για λευκότερα λευκά), κάπου στον παράδεισο;
Η αλήθεια δεν είναι πάντοτε, κατ' ανάγκην, ένα πράγμα λογικό. Πρέπει όμως συνεχώς, να την αναζητούμε.
Ο ΘΕΙΟΣ ΑΛΜΠΕΡΤBKS.0451114BKS.0451114ΝΙΚΟΥ ΚΩΣΤΑΣΝΙΚΟΥ ΚΩΣΤΑΣΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΚατηγορία: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ •ΝΙΚΟΥ ΚΩΣΤΑΣ στην κατηγορία ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ISBN: 978-960-477-057-1 Συγγραφέας: ΝΙΚΟΥ ΚΩΣΤΑΣ Εκδοτικός οίκος: ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ Σελίδες: 126 Διαστάσεις: 14Χ21 Ημερομηνία Έκδοσης: Μάιος 2011 Απ' την δεκαετία του 80, οι φυσικοί επιστήμονες, προσπαθούν να διατυπώσουν μια ενοποιημένη θεωρία, την θεωρία: Των Πάντων, και μοιραία αναζητούν την πολυπόθητη και μοναδική εξίσωση, που διέπει το σύμπαν. Αυτή την εξίσωση υποτίθεται ότι βρήκε, ο ιδιοφυής αδιόριστος φυσικός ο Σπύρος που ζει λιτά και απέριττα, κάπου στην Κυψέλη, παρέα με το αγαπημένο του ιγκουάνα: τον Τεκίλα, που τον χάρισε στον φιλόδοξο, επίδοξο συγγραφέα, τον Θάνο, σε μια τυχαία γνωριμία, γραμμένη πάνω σε ένα άδειο κουτί, μπίρας Αmstel. Είναι πράγματι όμως, η εξίσωση της θεωρίας: Των Πάντων, ή όχι; Και ακόμη. Μήπως η υπόθεση αυτής της εξίσωσης, δεν είναι τίποτα άλλο, πέρα από ένα άλλο μύθο, που επινόησε ο ανθρώπινος νους, στην αγωνία του να εξηγήσει τον κόσμο; Μήπως παρ' όλη την ισχυριζόμενη πρόοδό μας, στο βάθος όλες οι θεωρίες της Φυσικής και των Μαθηματικών, είναι απελπιστικά πρωτόγονες; Μήπως η αλήθεια της πραγματικότητας αυτού του κόσμου, είναι εντελώς διαφορετική; Τόσο διαφορετική, που ούτε καν την υποψιαζόμαστε; Τόσο παράδοξη και απρόσμενη που θα έκανε τα πρωτόνια του επιταχυντή του Cern, να χορέψουν τον χορό της κοιλιάς, αντί να συγκρούονται σαν παλαβά, και τον Αϊνστάιν να επιδίδεται σε στοματικές πλύσεις, με απορρυπαντικό ρούχων (για λευκότερα λευκά), κάπου στον παράδεισο; Η αλήθεια δεν είναι πάντοτε, κατ' ανάγκην, ένα πράγμα λογικό. Πρέπει όμως συνεχώς, να την αναζητούμε. Ο ΘΕΙΟΣ ΑΛΜΠΕΡΤ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση