Ο ΒΑΡΚΑΡΗΣ ΚΑΙ Τ ΑΠΟΝΕΡΑ

Το μυθιστόρημα μιλά για:
• Τον έρωτα ενός νέου παιδιού για τη μητέρα του φίλου.
• Την αγάπη -εμμονή- της μάνας για το παιδί της.
• Το τρέξιμο του μυαλού, μέχρι να βρει απαντήσεις να κουμπώσουν με τις ερωτήσεις.
• Το ταξίδι του έρωτα, κοιταγμένο στις μικρές του λεπτομέρειες.
• Τη σύγκρουση του «μη»και του «πρέπει», με το δικαίωμα στη χαρά.
• Τον τρόπο να λες τη μυθολογία μας, σαν παιδικό παραμύθι.
• Το τέλος της ζωής στην άκρη του τάφου ή την αρχή του συμβιβασμού.
• Τα όνειρα του ύπνου και του ξύπνου.

Μιλά και για τις εσωτερικές διαδρομές του μυαλού και της καρδιάς κάτω από τη νηνεμία, που καθώς η βάρκα της ζωής σχίζει τα νερά, τις βγάζει στην επιφάνεια σαν απόνερα.

Η συγγραφέας διάλεξε ένα διαφορετικό ύφος -απόκτημα σκληρής δουλειάς- προσπαθώντας ν' αγγίξει την καρδιά του αναγνώστη. Αν αυτό το πετυχαίνει, η μύτη του μολυβιού της, το αφήνει να το κρίνει εκείνος...