ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ

O ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΕΙ

Το βιβλίο Μαθήματα Διπλωματίας είναι μια καθηλωτική αφήγηση της αμερικανικής διπλωματίας του τέλους του 20ού και των αρχών του 21ου αιώνα.
Τον Φεβρουάριο του 2003, ο Τζον Μπρέιντι Κίσλινγκ παραιτήθηκε από τη θέση του πολιτικού συμβούλου της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επικείμενη εισβολή της κυβέρνησης Μπους στο Ιράκ. Συνεργαζόμενος στενά για εφτά χρόνια με Έλληνες πολιτικούς, διπλωμάτες και δημοσιογράφους σε θέματα σχετικά με την πρώην Γιουγκοσλαβία, την ελληνο-τουρκική συμφιλίωση και την «Ε.Ο. 17 Νοέμβρη», απέκτησε μια πιο βαθιά γνώση της ανθρώπινης φύσης και των ορίων της αμερικανικής πολιτικής. Οι Έλληνες ήταν βέβαιοι εξαρχής πως η εισβολή στο Ιράκ θα αποδεικνυόταν καταστροφική - και είχαν δίκιο.

Το έργο Μαθήματα Διπλωματίας διαπνέεται από την πεποίθηση του Κίσλινγκ ότι καταστροφές όπως του Ιράκ είναι προβλέψιμες και μπορούν να αποτραπούν. Η δύναμη της Αμερικής να διαμορφώνει τον κόσμο σύμφωνα με τα δικά της συμφέροντα περιορίζεται από εκατοντάδες ξένους εθνικισμούς και από την ανθρώπινη φύση. Οι πολιτικές αποφάσεις των ξένων εταίρων της Αμερικής λαμβάνονται με βάση το εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι κάθε χώρας, όπως ακριβώς συμβαίνει και μέσα στις ίδιες τις ΗΠΑ. Ο Κίσλινγκ καλεί να εφαρμοστεί μια ρεαλιστική εξωτερική πολιτική που να αναγνωρίζει τα όρια της δύναμης των ΗΠΑ και να λαμβάνει υπόψη της τι είναι δυνατό και εφικτό σε έναν κόσμο που οι Αμερικανοί τον μοιράζονται με περισσότερους από έξι δισεκατομμύρια άλλους ανθρώπους.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Αμερικανοί -στα οποία συμπεριλαμβάνονται η τρομοκρατία και η μη διασπορά των πυρηνικών όπλων, όπως επίσης η εμπορική πολιτική, η περιβαλλοντική προστασία και η δημόσια υγεία- δεν μπορούν να λυθούν με στρατιωτικά μέσα. Οι ΗΠΑ πάντα έβγαιναν κερδισμένες όταν υποστήριζαν το διεθνές δίκαιο και την ενίσχυση των πολυμερών θεσμών. Καθώς αυξάνεται ο παγκόσμιος πληθυσμός, η ασφάλεια και η ευημερία του αμερικανικού λαού εξαρτάται όλο και περισσότερο από τη συνεργασία με τους ξένους εταίρους. Όταν η μοναδική υπερδύναμη εκλαμβάνεται ως εγωιστική και περιφρονητική, το οικονομικό και στρατηγικό κόστος της συνεργασίας με τις ΗΠΑ αυξάνεται ουσιαστικά. Όταν η αμερικανική πολιτική διαμορφώνεται με βάση μια καλοπροαίρετη και βαθιά κατανόηση της πολιτικής κάθε χώρας, η συνεργασία είναι σχεδόν απαλλαγμένη από κάθε κόστος και οι ΗΠΑ μπορούν να επιτύχουν τους στόχους τους.

Η πνευματώδης, παθιασμένη ανατομία της αμερικανικής διπλωματίας και της εξωτερικής πολιτικής στην οποία προβαίνει ο Κίσλινγκ πρέπει να διαβαστεί από όλους όσοι ενδιαφέρονται για τον μεταβαλλόμενο ρόλο της Αμερικής στον κόσμο.