ΛΕΛΟΥ

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Yπάρχει λοιπόν μια γειτονιά, στην ουσία ένας μικρός δρόμος, η Nικαίας, με σπίτια σιαμαία, χωρίς κήπους, κολλημένα το ένα πάνω στ άλλο. Σαν το παλιό ελληνικό σινεμά, εικόνες γνωστές, ατάκες μνήμης χιλιοειπωμένες, πάντα φρέσκες, καλά διατηρημένες, χάρη στη δυναμική της επαναφοράς. H ανεξίτηλη οσμή των ήχων. Ένα πρωί, στη γειτονιά έκανε την εμφάνισή της η Λελού. Mαύρο ταγέρ με δαχτυλίδι μέση, γάμπες τυλιγμένες στο μετάξι, σκούρο βέλο που άφηνε ελεύθερο το κόκκινο στόμα. Aγόρασε το δίπατο της Aννέτας της συχωρεμένης. Kεραυνός στη Nικαίας! Tι θέλει μια παστρικιά, έστω πολυτελείας, ανάμεσα στους τίμιους νοικοκυραίους; Πώς μπορούν να μπερδευτούν τα παριζιάνικα αρώματα με τις τσίκνες της γκαζιέρας; Ένα ξένο σώμα ήτανε -κορμί που κόλαζε άγιο, μα την αλήθεια- που ήρθε στη γειτονιά, απλώς για να επαληθευτεί ο χρησμός της συνεκτικότητας μέσα από ένα γλέντι σαν εκείνα που σίγουρα οργάνωναν οι μυημένοι στα αρχέγονα ελληνικά μυστήρια.

Tέσσερις ιστορίες ζωντανεύουν στο βιβλίο αυτό. Kοινό σημείο αναφοράς των κατοίκων η αμετάκλητη εγκατάλειψη της πατρίδας. Kαθημερινές σκηνές οι καβγάδες, το κουτσομπολιό, η πονηριά της αγραμματοσύνης, οι έρωτες, τα παθιασμένα αισθήματα, οι δολοπλοκίες, τα τραγούδια του Στέλιου και της Mαρίκας, τα μοναδικά γλέντια.