Αν φυτέψεις μιαν ελιά, έλεγαν οι παλιοί, είναι για πάντα σα ν' απλώνεις ρίζες κλαδιά. Αν δημιουργήσεις μια λέξη, ο ουρανός θα προσέξει τη μικρή σου αυτή κωδωνοκρουσία, ένα ηχόχρωμα στον ουρανίσκο της χαράς, πώς με ζητάς και σε βρίσκω, θεσπέσια εσύ παρουσία, έλα και κάτσε μαζί μας, αναγάλλιασέ μας, εδώ στου Δήμου την εκκλησία.
Αν γεννήσεις μια λέξη, το δομημένο αυτό εισόδημα καταλήγει η μόνη σου περιουσία, το μόνο απόκτημα, κι εννοώ τη γεννήτορα έλξη στον κόσμο των ιδεών, προσθέτεις κι εσύ μιαν ελάχιστη ψηφίδα, στη γενεά των γενεών.
Θέλω, αν γίνεται κάποτε λόγος, ν' αναφέρομαι ο ποιητής του Κειμενοποιού, δηλαδή ο δημιουργός μιας λέξης, αυτό και μόνο το πρόκριμα αν έχεις να επιλέξεις, το θεωρώ αρκετό, για τον μέχρι σήμερα επώδυνο προσωπικό μου τοκετό. Της ποίησης.
Σκόπευα τον καιρό που δαπάνησα με τις λέξεις, να βγω σαν τον αγγειοπλάστη με τα πήλινα δοχεία της Κνωσού, να φτιάξω ένα χρηστικό εργαλείο να το βάλω τίτλο σε βιβλίο, όσο κι εκείνα τα πιθάρια ν' αντέξει, κι ίσως χωμένο σε μια κραυγή, να φτάσει και μεσούρανα να βγει.
Κειμενοποιός, κείμενα ποιώ και διαλαλώ την αρχαία μου πραμάτεια, δεν προσδοκώ πλούτη παλάτια μόνο να φέξει, κι όπως ο θηρευτής σε τόπο που μπορείς να ονειρευτείς σε καρτέρησα, κι ανέμισα την προσδοκία που χρωμάτισα, μα όπως σε διάλεξα μέσα απ' το πλήθος σ' ονομάτισα, μικρή μου ακοσκίνιστη εσύ μια λέξη.
Αν φυτέψεις μιαν ελιά, έλεγαν οι παλιοί, είναι για πάντα σα ν' απλώνεις ρίζες κλαδιά. Αν δημιουργήσεις μια λέξη, ο ουρανός θα προσέξει τη μικρή σου αυτή κωδωνοκρουσία, ένα ηχόχρωμα στον ουρανίσκο της χαράς, πώς με ζητάς και σε βρίσκω, θεσπέσια εσύ παρουσία, έλα και κάτσε μαζί μας, αναγάλλιασέ μας, εδώ στου Δήμου την εκκλησία.
Αν γεννήσεις μια λέξη, το δομημένο αυτό εισόδημα καταλήγει η μόνη σου περιουσία, το μόνο απόκτημα, κι εννοώ τη γεννήτορα έλξη στον κόσμο των ιδεών, προσθέτεις κι εσύ μιαν ελάχιστη ψηφίδα, στη γενεά των γενεών.
Θέλω, αν γίνεται κάποτε λόγος, ν' αναφέρομαι ο ποιητής του Κειμενοποιού, δηλαδή ο δημιουργός μιας λέξης, αυτό και μόνο το πρόκριμα αν έχεις να επιλέξεις, το θεωρώ αρκετό, για τον μέχρι σήμερα επώδυνο προσωπικό μου τοκετό. Της ποίησης.
Σκόπευα τον καιρό που δαπάνησα με τις λέξεις, να βγω σαν τον αγγειοπλάστη με τα πήλινα δοχεία της Κνωσού, να φτιάξω ένα χρηστικό εργαλείο να το βάλω τίτλο σε βιβλίο, όσο κι εκείνα τα πιθάρια ν' αντέξει, κι ίσως χωμένο σε μια κραυγή, να φτάσει και μεσούρανα να βγει.
Κειμενοποιός, κείμενα ποιώ και διαλαλώ την αρχαία μου πραμάτεια, δεν προσδοκώ πλούτη παλάτια μόνο να φέξει, κι όπως ο θηρευτής σε τόπο που μπορείς να ονειρευτείς σε καρτέρησα, κι ανέμισα την προσδοκία που χρωμάτισα, μα όπως σε διάλεξα μέσα απ' το πλήθος σ' ονομάτισα, μικρή μου ακοσκίνιστη εσύ μια λέξη.
ΚΕΙΜΕΝΟΠΟΙΟΣBKS.0410607BKS.0410607ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣΠΟΙΗΣΗΚατηγορία: ΠΟΙΗΣΗ •ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ στην κατηγορία ΠΟΙΗΣΗ ISBN: 978-960-456-384-5 Συγγραφέας: ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ Εκδοτικός οίκος: ΖΗΤΗ Σελίδες: 80 Διαστάσεις: 14, 5Χ20 Ημερομηνία Έκδοσης: Ιούνιος 2013 Ο ποιητής του Κειμενοποιού - Μια προσέγγιση Αν φυτέψεις μιαν ελιά, έλεγαν οι παλιοί, είναι για πάντα σα ν' απλώνεις ρίζες κλαδιά. Αν δημιουργήσεις μια λέξη, ο ουρανός θα προσέξει τη μικρή σου αυτή κωδωνοκρουσία, ένα ηχόχρωμα στον ουρανίσκο της χαράς, πώς με ζητάς και σε βρίσκω, θεσπέσια εσύ παρουσία, έλα και κάτσε μαζί μας, αναγάλλιασέ μας, εδώ στου Δήμου την εκκλησία. Αν γεννήσεις μια λέξη, το δομημένο αυτό εισόδημα καταλήγει η μόνη σου περιουσία, το μόνο απόκτημα, κι εννοώ τη γεννήτορα έλξη στον κόσμο των ιδεών, προσθέτεις κι εσύ μιαν ελάχιστη ψηφίδα, στη γενεά των γενεών. Θέλω, αν γίνεται κάποτε λόγος, ν' αναφέρομαι ο ποιητής του Κειμενοποιού, δηλαδή ο δημιουργός μιας λέξης, αυτό και μόνο το πρόκριμα αν έχεις να επιλέξεις, το θεωρώ αρκετό, για τον μέχρι σήμερα επώδυνο προσωπικό μου τοκετό. Της ποίησης. Σκόπευα τον καιρό που δαπάνησα με τις λέξεις, να βγω σαν τον αγγειοπλάστη με τα πήλινα δοχεία της Κνωσού, να φτιάξω ένα χρηστικό εργαλείο να το βάλω τίτλο σε βιβλίο, όσο κι εκείνα τα πιθάρια ν' αντέξει, κι ίσως χωμένο σε μια κραυγή, να φτάσει και μεσούρανα να βγει. Κειμενοποιός, κείμενα ποιώ και διαλαλώ την αρχαία μου πραμάτεια, δεν προσδοκώ πλούτη παλάτια μόνο να φέξει, κι όπως ο θηρευτής σε τόπο που μπορείς να ονειρευτείς σε καρτέρησα, κι ανέμισα την προσδοκία που χρωμάτισα, μα όπως σε διάλεξα μέσα απ' το πλήθος σ' ονομάτισα, μικρή μου ακοσκίνιστη εσύ μια λέξη. ΚΕΙΜΕΝΟΠΟΙΟΣ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση