ΚΑΛΛΙΕΡΓΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

ΤΑ ΕΦΟΔΙΑΖΟΥΜΕ ΜΕ ΘΑΡΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

Ποιος γονιός δεν θα ήθελε να έχει θαραλλέα παιδιά; Που να βγαίνουν αλώβητα από τις αναπόφευκτες ''συγκρούσεις'' των πρώτων παιδικών τους χρόνων. Παιδιά που ν' αντιμετωπίζουν τη ζωή με ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση;

Αυτό, σε μεγάλο βαθμό, είναι ζήτημα ανατροφής, υποστηρίζει η Katharina Zimmer, που ασχολείται σ' αυτό το βιβλίο με τις τελευταίες ανακαλύψεις της αναπτυξιακής ψυχολογίας. Το άτομο που μπορεί από μικρό να χτίσει το δικό του τρόπο δράσης πάνω σε μια πρωταρχική γονεϊκή εμπιστοσύνη, θα έχει αργότερα τη δύναμη και την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται για ν' αντιμετωπίσει μεγαλύτερες προκλήσεις.

Η ικανότητα των γονιών να κατανοούν το παιδί τους είναι -σύμφωνα με τη συγγραφέα- απαραίτητη προϋπόθεση για μια ανατροφή σύμφωνα με το μοντέλο θάρρους και αυτοπεποίθησης. Αυτό το μοντέλο δεν εστιάζει την προσοχή του στις ανεπάρκειες και τις αδυναμίες του παιδιού, αλλά κινητοποιεί και καλλιεργεί τις εσωτερικές του δυνάμεις.