ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΔΗΜΩΔΟΥΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει, αναθεωρημένο και συμπληρωμένο, το έργο του Καρλ Κρουμπάχερ Δημώδης ελληνική λογοτεχνία (Μόναχο 21897), που καλύπτει τη βυζαντινή λογοτεχνία από την εποχή του Ιουστινιανού ως το τέλος του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους. Πρόκειται δηλαδή για τμήμα ενός μεγαλύτερου συνόλου, στο οποίο ανήκει τόσο το έργο του Χανς-Γκέοργκ Μπεκ Εκκλησία και θεολογική λογοτεχνία στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, όσο και το έργο του Χέρμπερτ Χούνγκερ Βυζαντινή λογοτεχνία. Η λόγια κοσμική γραμματεία των Βυζαντινών.

Μολονότι ο διαχωρισμός της θύραθεν λογοτεχνίας σε λόγια και δημώδη είναι επισφαλής και αμφισβητείται από πολλούς μελετητές, ο συγγραφέας τον υιοθετεί, όπως παλαιότερα ο Κρουμπάχερ, έχοντας βέβαια επίγνωση ότι κάθε διαχωρισμός, όσο πρακτικός και αναγκαίος κι αν είναι, παραμένει αυθαίρετος. Εξάλλου, όταν γίνεται λόγος για «βυζαντινή» λογοτεχνία, δεν εννοείται μόνο εκείνη που δημιουργήθηκε μέσα στα εκάστοτε εδαφικά όρια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο όρος «βυζαντινός» αναφέρεται εδώ σε μια περιοχή με μεταβλητά σύνορα, με σφαίρες πολιτιστικής επιρροής και πραγματικότητας ανεξάρτητες από όρια κρατών. Τέλος, η έννοια της λογοτεχνίας δεν περιορίζεται σε αυτό που δηλώνει ο όρος «belles-lettres», αλλά περιλαμβάνει και άλλα αξιόλογα κείμενα, όπως συνηθίζεται κατά την εξέταση εποχών όπου η λογοτεχνική δραστηριότητα δεν είναι πολύ μεγάλη.