Η ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΘΙ

Αγέρι πρώτο

Μέσα στις φλέβες μας κυλά η ευωδιά που περισσεύει
που αναβλύζει απ' τα χωράφια της βροχής
σέρνοντας πίσω της τα χνότα και τα ρήματα
από τα κόκκινα σοκάκια
μέχρι τα ματωμένα κλήματα.
Εκεί που σμίγουν τα βουνά με το μελτέμι
κι αγκαλιάζεται η βροχή με τα καυτά μας ρούχα
εκεί εγεννήθη μια νυχτιά η δίψα για τις λέξεις
περνώντας από το' να χέρι στ' άλλο
κι από τα χείλη μιας γυναίκας που τρέκλιζε για λίγη αγάπη.