Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΤΗ ΜΕΤΕΜΦΥΛΙΑΚΗ ΕΛΛΑΔΑ 1949-1963

Γιατί η αντιπολίτευση; Είναι θεσμός σημαντικός για την ισορροπία του κοινοβουλευτισμού; Αν ναι, στο πλαίσιο ποιου κοινοβουλευτισμού; Στην ειδική περίπτωση της μετεμφυλιακης Ελλάδας, μετά από έναν επώδυνο εμφύλιο πόλεμο και με απόλυτα νωπές τις συνέπειες του, ποια αντιπολίτευση και σε ποιο βαθμό μπορεί να παίξει το θεσμικό, και τον ευρύτερα πολιτικό, ρόλο της;

Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να κάνει μία ''πραγματολογική'' ανάγνωση του ρόλου της αντιπολίτευσης κατά την περίοδο 1949-1963. Δημιουργεί ένα συνολικό εννοιολογικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εντάσσει την άσκηση αντιπολίτευσης. Αποπειράται μία συνεκτική ερμηνεία με εννοιολογικά εργαλεία την έννοια του ''περιορισμένου κοινοβουλευτισμού'' και το δίπολο ''πολιτικό σύστημα/πολιτικό καθεστώς'' και χαρακτηρίζει, κατ' αντιστοιχία, την αντιπολίτευση που ασκεί κάθε πολιτικός φορέας.