ΓΚΟΥΑΝΤΑΛΚΑΝΑΛ 1942

ΞΙΦΟΛΟΓΧΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΟΛΥΒΟΛΩΝ

Στους πρώτους έξι μήνες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στον Ειρηνικό η στρατοκρατική Ιαπωνία έφθασε πολύ κοντά στην απόλυτη κυριαρχία του μεγάλου ωκεανού. Οι Δυτικοί Σύμμαχοι έχαναν το ένα μετά το άλλο τα στρατηγικά τους ερείσματα, υποκλινόμενοι στην άριστη τακτική και την τόλμη των στρατιωτών του Χιροχίτο. Επειτα από τις εκπληκτικές νίκες της στο Περλ Χάρμπορ, την Ταϊλάνδη, τη Μαλαισία, τη Σιγκαπούρη, τις Φιλιππίνες, τις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες, τη Βιρμανία και τη νήσο Γουέηκ, η ιαπωνική πολεμική μηχανή φαινόταν ανίκητη, αλλά τον Ιούνιο του 1942 υπέστη το πρώτο της οδυνηρόπλήγμα στο Μιντγουέη, όταν το Αμερικανικό Ναυτικό κατέστρεψε τέσσερα πολύτιμα αεροπλανοφόρα της.

Ο Ιαπωνικός Στρατός όμως δεν είχε γνωρίσει ακόμη την ήττα σε χερσαία μάχη. Οι σφοδρές επιθέσεις που είχε εξαπολύσει με την ξιφολόγχη τρομοκράτησαν και σάρωσαν με ευκολίααυστραλιανά, βρετανικά, κινεζικά, ολλανδικά, ινδικά και φιλιππινέζικα στρατεύματα. Ωστόσο οι Ιάπωνες στρατιώτες δεν είχαν δοκιμαστεί, ως τότε, απέναντι σε έναν εξίσου ικανό αντίπαλο. Θα τον συναντούσαν στο πρόσωπο των σκληροτράχηλων Αμερικανών πεζοναυτών οι οποίοι, τον Αύγουστο του 1942, αποβιβάστηκαν αιφνιδιαστικά στο, υπό ιαπωνική κατοχή, νησί Γκουανταλκανάλ.

Μετά από έξι μήνες σκληρών συγκρούσεων ο Ιαπωνικός Στρατός υποχρεώθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του να εγκαταλείψει ηττημένος το πεδίο της μάχης. Στο εξής θα ήταν μόνιμα αμυνόμενος και θα πιεζόταν ασφυκτικά μέχρι την τελική ήττα της Αυτοκρατορίας του Ανατέλλοντος Ηλίου.