ΦΥΛΛΑ ΧΛΟΗΣ (ΔΕΜΕΝΟ)

Το έργο του Γουόλτ Γουίτμαν επηρέασε όχι μόνο την αγγλόφωνη αλλά την παγκόσμια λογοτεχνία. Η ποίησή του αντλεί από κάθε δυνατή περιοχή του ορατού και του αόρατου για να δημιουργήσει το ιδιαίτερο ποιητικό του σύμπαν που χωράει τα πάντα. Την αστική ζωή και την άγρια φύση, τη θάλασσα και την πορεία των άστρων, σκέψεις για τον χρόνο, τη θνητότητα, τον έρωτα και το σεξ, τον αυτοερωτισμό, το ανθρώπινο μεγαλείο και τη χυδαιότητα, τον πόλεμο και τον ηρωισμό, την φτώχεια και τα βάσανα, την αρρώστια, την υποκρισία των πολιτικών, τα ζώα, τα επαγγέλματα και την οικογενειακή ζωή, τη συντροφικότητα, τις θρησκείες και τη δημοκρατία.

Ορμή, κι ορμή κι ορμή,
Πάντοτε η γεννητική ορμή του κόσμου.

Στον Γουίτμαν αυτός ο κόσμος, ο υπαρκτός κόσμος, ο υλικός, ανθρώπινος, ζωικός, οργανικός και ανόργανος αποτελεί το μέγα μυστήριο και τη μαγεία δεν υπάρχει συμβολισμός ούτε αλληγορία όλα είναι φανερά, όλα αρθρώνονται για αυτό που είναι. Το ποιητικό εγώ εμφανίζεται πανίσχυρο, πολλαπλό, αντιφατικό, επικυρώνοντας όλες τις πλευρές του μέσα στο ποίημα, διευρύνεται ώστε να περιλαμβάνει όλους και όλα.