ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ (ΑΡΘΡΑ 372-384Α Π.Κ.)

Πρόκειται για μία νέα μονογραφία με την οποία ο Καθηγητής του Ποινικού Δικαίου Στέφανος Παύλου επιχειρεί να καλύψει το συνολικό πλέγμα πληροφοριών και δογματικών συλλογισμών, που ανάγονται στο κεφάλαιο των εγκλημάτων κατά της ιδιοκτησίας ('Αρθρα 372-384Α ΠΚ).

Η κατάστρωση της ύλης ακολουθεί κατά βάση την δομή του σχετικού κεφαλαίου του ΠΚ, ενώ αναπτύσσεται "παρακολουθώντας" τα δομικά στοιχεία του κυρωτικού κανόνα, με διαρκή αναγωγή τόσο στα νομολογιακά προηγούμενα όσο και στις θεωρητικές προτάσεις που κατά καιρούς έχουν υποστηριχθεί.

Αρχικά διευκρινίζεται η μορφή της προσβολής του εννόμου αγαθού και ταξινομείται το έγκλημα στις γνωστές γενικές κατηγορίες. Κατόπιν αναπτύσσεται η αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος με την κατά πλάτος και βάθος ερμηνεία των σχετικών στοιχείων της, και περαιτέρω η υποκειμενική υπόσταση. Ακολούθως προσεγγίζονται οι μορφές εμφάνισής του, δηλαδή η απόπειρα, η συμμετοχή και η συρροή, όπου γίνεται και διεξοδική παράθεση ποικίλων νομολογιακών δεδομένων, και κατόπιν λύνονται ζητήματα που αφορούν την απειλούμενη ποινική κύρωση. Στην ενότητα αυτή αντιμετωπίζονται και οι τυχόν λόγοι εξάλειψης του αξιοποίνου ή άφεσης της ποινής.

Στη συνέχεια ερμηνεύονται οι προνομιούχες και διακεκριμένες παραλλαγές του κάθε εγκλήματος, συζητείται κάθε φορά το αυτεπάγγελτο ή μη της ποινικής δίωξης, και οι αναλύσεις συνήθως κλείνουν με δικονομικές αναφορές. Στην παράθεση των απόψεων που έχουν υποστηριχθεί είτε στην πρόσφατη νομολογία είτε στη θεωρία ο συγγραφέας προσπαθεί να είναι εξαντλητικός και καταγράφει το σύνολο των σχετικών πηγών, που διευκολύνουν τον αναγνώστη να παρακολουθήσει την ελληνική ποινική θεωρία και πράξη.

Στις αναλύσεις του ο συγγραφέας παρακολουθεί επίσης με πληρότητα την συζήτηση στην ελληνική κυρίως ποινική επιστήμη, ενώ καλύπτει και το μεγαλύτερο δυνατό εύρος της πρόσφατης νομολογίας, από την οποία συνήθως δανείζεται και τα πολλά και ιδιαίτερα εποπτικά παραδείγματά.