ΔΟΚΙΜΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΖΑ

Η Οκτωβριανή επανάσταση δεν μπορούσε να μην επηρεάσει τη δουλειά μου, αφού μου αφαίρεσε την "βιογραφία" μου, την αίσθηση της προσωπικής αξίας. Την ευγνωμονώ γιατί μια για πάντα έθεσε τέλος στην πνευματική μου ασφάλεια και ύπαρξη έναντι πολιτισμικού ενοικίου... Όπως και πολλοί άλλοι νιώθω οφειλέτης της επανάστασης, μα της φέρνω δώρα, τα οποία προς το παρόν δεν χρειάζεται.

Το ερώτημα σχετικά με το πώς πρέπει να είναι ο συγγραφέας μου είναι απολύτως ακατανόητο: η απάντηση σε αυτό είναι το ίδιο πράγμα με το να επινοήσεις το συγγραφέα, και αυτό είναι το ίδιο με το να γράψεις αντί γι' αυτόν τα έργα του.

Εκτός από αυτό, είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι παρόλη την εξάρτηση και την αίρεση του συγγραφέα από την αντιστοιχία των κοινωνικών δυνάμεων, η σύγχρονη επιστήμη δεν έχει κανένα μέσο, ώστε να προκαλέσει την εμφάνιση αυτών ή των άλλων επιθυμητών συγγραφέων. Παρά την εμβρυακή κατάσταση της ευγονικής, διάφορες πολιτιστικές εξωραΐσεις και εμβολιασμοί μπορούν να έχουν τα πλέον αναπάντεχα αποτελέσματα. Είναι πολύ πιθανή η κατασκευή συγγραφέων για το σκοπό αυτό υπάρχει το πιο άμεσο μέσο: το σχολείο.