ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

ΝΑ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥΣ

"Από παιδί, το πάθος μου ήταν οι άνθρωποι...

Εικοσι-πέντε χρόνια αργότερα, έβλεπα για πρώτη φορά μια σειρά υποψήφιους ενόρκους να μπαίνουν στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ανάμεσά τους, έπρεπε να επιλέξω τους δώδεκα που θα αποφάσιζαν αν ο πελάτης μου θα ζούσε ή θα πέθαινε. Οποιαδήποτε άλλη απόφαση είχα πάρει μέχρι τότε στη ζωή μου για ανθρώπους, φάνταζε ξαφνικά ασήμαντη.

Από τότε, και για δεκαπέντε χρόνια, κερδίζω τη ζωή μου "διαβάζοντας τους ανθρώπους". Έχω αξιολογήσει χιλιάδες πιθανούς ενόρκους, μάρτυρες, δικηγόρους, ακόμα και δικαστές. Κάθισα επί εβδομάδες δίπλα στον "Κυνηγό της Νύχτας", αντικρίζοντας κάθε μέρα τα πιο ψυχρά μάτια που είδα ποτέ μου. Μοιράστηκα την αγωνία της Πέγκι Μπάκεϊ, κατά την άδικη δίωξή της για σεξουαλική παρενόχληση παιδιών, στην υπόθεση του Παιδικού Σταθμού ΜακΜάρτιν".

Έτσι αρχίζει η συγγραφέας το θυελλώδες ταξίδι της στη θάλασσα των ανθρώπινων χαρακτήρων, μέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων. Περιγράφει σκηνές από πολύκροτες δίκες που αναστάτωσαν την Αμερική στη δεκαετία του '90, τον τρόπο που επιλέγει τους ενόρκους, και τη στάση τους στο δικαστήριο. Μεταφέρει στην καθημερινή ζωή τις καταπληκτικές της ικανότητες, εξηγώντας ποιές οπτικές και λεκτικές ενδείξεις "μιλάνε" με αξιοπιστία για τη συμπεριφορά κάποιου. Και παρατηρεί: "Η ποιότητα της ζωής μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ποιότητα των αποφάσεών μας για τους ανθρώπους. Θα επιλέγουμε καλύτερα τους φίλους, τους εραστές, τους συντρόφους και τους συνεργάτες μας, αν μάθουμε να τους "διαβάζουμε".

Ένας "οδικός χάρτης" πορείας για τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Κι ένα εργαλείο παρατήρησης και επιλογής για τους υπηρετούντες τη Θέμιδα.