ΑΓΑΠΗ ΣΤΑ ΔΥΟ

Για μήνες,
Κοιμόμουν στην ίριδα που έχρησε το στέρνο σου να με κρατά τυφλό.
Ο λαιμός μου είχε έναν μόνιμο κόμπο θυμάμαι.
Αυτόν που πίστωσες να με πνίγει αθόρυβα,
βυθίζοντας νύχτες σε ξεκούρδιστες εμμονές.
Τότε, οι ολόγυμνοι ώμοι σου σκορπούσαν ακόμα χρώμα,
ξεγελώντας ακόμα και τον πιο κορεσμένο από τις απόκριες Φλεβάρη.
Κρίμα να μην είσαι εδώ.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ