ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΣΤΗ ΛΕΡΟ

Και ξαφνικά ήμουν εγώ κι ο Χειμώνας
Εγώ κι η θάλασσα του Χειμώνα
Εγώ και τα φύλλα που είχαν πέσει
Εγώ και τα φύλλα που συνέχιζαν να πέφτουν
Εγώ κι ο Ουρανός με τους κατοίκους του Χειμώνα του,
Τα Σύννεφα - οντότητες τρομακτικές σε στιγμές,
άλλοτε παρουσίες γαλήνιες που θυμίζουν την
ανθρώπινη τρυφερότητα που έλειπε, που είχε
σκεπασθεί κάτω από βαρειές κουβέρτες
Εγώ κι ο άξαφνος λόγος ο Λέρικος ο ποιητικός
Εγώ κι η ψυχή μου
Εγώ κι αναπόφευκτα η Ποίηση
Κι ένα βιβλίο που γεννιέται και λέγεται.