ΤΟΥ ΛΙΝΑΡΙΟΥ ΤΑ ΠΑΘΗ - Ο ΜΕΓΑΣ ΜΥΡΜΗΚΟΦΑΓΟΣ

Η γάτα
Κάτι αναπτύσσεται σ' αυτές τις κάμαρες, μέσ' από γέλια και ψιθυρίσματα, που κάποια μέρα θα στραφεί εναντίον μου σα γάτα που αγριεύει. Η καμπύλη μιας ράχης τινάζεται κάποτε αχνή στον αέρα, με μιαν ένταση σπάνια για δοκιμή. Θα είναι, σκέφτομαι, η σπανιότερη γάτα του κόσμου. Βάζω φαγάκι και νερό σε μια γωνιά, καλοπιάνω τις γάτες που ξέρω. Και νιώθω ανίσχυρη, πάμφτωχη. Δε θα μερώνει, δε θ' αγοράζεται, θα μου βγάλει εξάπαντος τα ωραία μου μάτια.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ