ΘΑΝΑΤΟΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΟΥ

Το αφήγημα «Θάνατος παλληκαριού» ανήκει στην ηθογραφία και εκφράζει το κλίμα μιας εποχής (στα τέλη του περασμένου αιώνα) που επιδιώκει την καλλιέργεια της πεζογραφίας σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της «Ελληνικότητας». Η ελληνικότητα στο αφήγημα αποδίδεται με χαρακτηριστικές πινελιές από τη ζωή του χωριού, μυθοποιημένη βέβαια και εξωραϊσμένη. Παράλληλα και κυρίως, το αφήγημα αποτελεί έναν ύμνο στη λεβεντιά, στην παλικαριά, που τη ζηλεύει η τύχη και τη φθονεί ο χάρος, όπως στα ακριτικά του Διγενή.