ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΝ ΝΙΚΗΣΑ

Παρασκευή 30/6-2000 ώρα 14:30 Arne Nordgren ΗΑΒ Στοκχόλμη.
Μόνη στο γραφείο, τελείως ησυχία, λες και δεν υπάρχει κανείς σ' όλο αυτό το μέγα κτίριο.
Παράξενο!
Πάντα κάτι ακούγεται.
Πάντα κάποιος περνάει.
Πάντα ανοιγοκλείνουν πόρτες.
Κλειστό και το ραδιόφωνο που διαφορετικά σκοτώνεται να τ' ανοίγει ο σπόρος!
«Δεν θέλω ν' ακούω τι σκέφτομαι» ισχυρίζεται.
Κάποτε άκουγα και εγώ μουσική όλη την ώρα.
Τώρα όμως βρίσκομαι σε σιωπηλή ησυχία επί ώρες. Γιατί; Επειδή μου είπε το φιλαράκι μου πως «είναι επειδή φοβάμαι τη σιωπή;»
Θέλω να μάθω να αντιμετωπίζω τη σιωπή; Να μάθω να μην τη φοβάμαι;
Και γιατί αυτά;
Για να τον αποδείξω πως έχει λάθος ή για να υπακούσω;