ΤΑΞΗ ΣΤΟ ΧΑΟΣ

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ-ΘΕΑΤΡΟ-ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Σπάνια ένας ζωγράφος επιτρέπει στους άλλους να δούνε το μυστικό του ατελιέ με τόση άδολη γενναιοφροσύνη όπως ο Κυριάκος Κατζουράκης. Ένας δημιουργός του κόσμου που, αν και αναπνέει τον αέρα του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, πρωτίστως φέρει τον τόπο του σαν το μέσα του ρούχο. Κι ακόμη σπανιότερα έχουν την ευκαιρία οι προσεχτικοί αναγνώστες να διαβάσουν το χρονικό μιας εποχής ενώ αυτή ακριβώς η εποχή δεν έχει ακόμη ολοκληρώσει το άνυσμά της.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κυριάκος Κατζουράκης προσφεύγει στη γραφή αντί της ζωγραφικής για να ψηλαφίσει τα του εαυτού του και τα της εποχής μας, ασφαλώς όμως είναι η πιο επίσημη και η πιο διεξοδική. Το κείμενο άλλοτε εξιστορεί, επιμένοντας στη σχέση του εσωτερικού βίου με τα εξωτερικά γεγονότα, την πολιτική και τις συνέπειές της, άλλοτε ανατρέχει σε άλλα κείμενα για να στηριχτεί κι άλλοτε αφήνεται αναρχικό και απρόβλεπτο, ισορροπώντας ανάμεσα στην πρόζα και τον στίχο. Σ’ αυτό το αυτοαναφορικό, βαθύτατα αποκαλυπτικό κείμενο, ο συγγραφέας μιλάει περισσότερο για τις αδυναμίες και τις ανασφάλειές του παρά για τις δυνατότητες και τις -αναμφισβήτητες - επιτυχίες του.