Ο Ιάσων, παρά τη φαινομενική ακινησία, παρά τη ρουτίνα που σκέπαζε σαν προστατευτική κουβέρτα τις προθέσεις του και τους στόχους του Γραφείου Ενημέρωσης, ήταν εν γνώσει του γεγονότος ότι είχε μια καρέκλα στην οποία καθόταν, αλλά πάνω σ' αυτή την καρέκλα, μέσα σε τούτο το γραφείο, ένιωθε ότι βρισκόταν σε άλλο πλανήτη, ότι ένα αστρικό φως φώτιζε τα πάντα, ότι ο ίδιος ήταν απρόσωπος και πάνω απ' αυτή την καρέκλα παρατηρούσε και θεωρούσε τα πάντα που συνέβαιναν γύρω του, ως εν τη απουσία του. Δεν μπορούσε να γίνει ο ίδιος κριτής των πράξεών του, ανακάλυπτε ότι ήταν καθισμένος σε τούτη την καρέκλα και ότι η καρέκλα ήταν στη μέση μιας λίμνης από χαρτιά, έγγραφα, δημοσιεύματα, μηνύματα, αιτήματα, επιστολές, σημειώσεις, τηλεγραφήματα, εκθέσεις και σε έναν πολτό από λόγια, λόγια, λόγια, πολλά λόγια, που έκαναν τη λίμνη να φουσκώνει και να κλυδωνίζει την καρέκλα του - όταν δε γινόταν η λίμνη βάλτος με βρώμικα νερά. Ήταν εν γνώσει του γεγονότος ότι υπηρετούσε μια τερατώδη οργάνωση που λεγόταν Κυβέρνηση, ένα τεράστιο σύμπλεγμα από ανθρώπους-υπαλλήλους και μηχανισμούς που τον αποξένωναν, τον αποσυντόνιζαν, τον αποστασιοποιούσαν, τον αποπροσανατόλιζαν απ' τους αρχικούς του στόχους που τους έχανε. Ο δικός του κόσμος δεν ήταν εκεί, στο κτήριο της Πρεσβείας, ούτε στην Οτακουέ, αλλά ούτε και στο Σαν Χουάν Καπιστράνο.
Ο Ιάσων, παρά τη φαινομενική ακινησία, παρά τη ρουτίνα που σκέπαζε σαν προστατευτική κουβέρτα τις προθέσεις του και τους στόχους του Γραφείου Ενημέρωσης, ήταν εν γνώσει του γεγονότος ότι είχε μια καρέκλα στην οποία καθόταν, αλλά πάνω σ' αυτή την καρέκλα, μέσα σε τούτο το γραφείο, ένιωθε ότι βρισκόταν σε άλλο πλανήτη, ότι ένα αστρικό φως φώτιζε τα πάντα, ότι ο ίδιος ήταν απρόσωπος και πάνω απ' αυτή την καρέκλα παρατηρούσε και θεωρούσε τα πάντα που συνέβαιναν γύρω του, ως εν τη απουσία του. Δεν μπορούσε να γίνει ο ίδιος κριτής των πράξεών του, ανακάλυπτε ότι ήταν καθισμένος σε τούτη την καρέκλα και ότι η καρέκλα ήταν στη μέση μιας λίμνης από χαρτιά, έγγραφα, δημοσιεύματα, μηνύματα, αιτήματα, επιστολές, σημειώσεις, τηλεγραφήματα, εκθέσεις και σε έναν πολτό από λόγια, λόγια, λόγια, πολλά λόγια, που έκαναν τη λίμνη να φουσκώνει και να κλυδωνίζει την καρέκλα του - όταν δε γινόταν η λίμνη βάλτος με βρώμικα νερά. Ήταν εν γνώσει του γεγονότος ότι υπηρετούσε μια τερατώδη οργάνωση που λεγόταν Κυβέρνηση, ένα τεράστιο σύμπλεγμα από ανθρώπους-υπαλλήλους και μηχανισμούς που τον αποξένωναν, τον αποσυντόνιζαν, τον αποστασιοποιούσαν, τον αποπροσανατόλιζαν απ' τους αρχικούς του στόχους που τους έχανε. Ο δικός του κόσμος δεν ήταν εκεί, στο κτήριο της Πρεσβείας, ούτε στην Οτακουέ, αλλά ούτε και στο Σαν Χουάν Καπιστράνο.
ΤΑΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΙΣBKS.0307341BKS.0307341ΣΙΩΤΗΣ ΝΤΙΝΟΣΣΙΩΤΗΣ ΝΤΙΝΟΣΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΚατηγορία: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ •ΣΙΩΤΗΣ ΝΤΙΝΟΣ στην κατηγορία ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ISBN: 960-03-1399-7 Συγγραφέας: ΣΙΩΤΗΣ ΝΤΙΝΟΣ Εκδοτικός οίκος: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ Σελίδες: 171 Διαστάσεις: 14Χ21 Ημερομηνία Έκδοσης: 1995 ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΟΧΩΡΟ Ο Ιάσων, παρά τη φαινομενική ακινησία, παρά τη ρουτίνα που σκέπαζε σαν προστατευτική κουβέρτα τις προθέσεις του και τους στόχους του Γραφείου Ενημέρωσης, ήταν εν γνώσει του γεγονότος ότι είχε μια καρέκλα στην οποία καθόταν, αλλά πάνω σ' αυτή την καρέκλα, μέσα σε τούτο το γραφείο, ένιωθε ότι βρισκόταν σε άλλο πλανήτη, ότι ένα αστρικό φως φώτιζε τα πάντα, ότι ο ίδιος ήταν απρόσωπος και πάνω απ' αυτή την καρέκλα παρατηρούσε και θεωρούσε τα πάντα που συνέβαιναν γύρω του, ως εν τη απουσία του. Δεν μπορούσε να γίνει ο ίδιος κριτής των πράξεών του, ανακάλυπτε ότι ήταν καθισμένος σε τούτη την καρέκλα και ότι η καρέκλα ήταν στη μέση μιας λίμνης από χαρτιά, έγγραφα, δημοσιεύματα, μηνύματα, αιτήματα, επιστολές, σημειώσεις, τηλεγραφήματα, εκθέσεις και σε έναν πολτό από λόγια, λόγια, λόγια, πολλά λόγια, που έκαναν τη λίμνη να φουσκώνει και να κλυδωνίζει την καρέκλα του - όταν δε γινόταν η λίμνη βάλτος με βρώμικα νερά. Ήταν εν γνώσει του γεγονότος ότι υπηρετούσε μια τερατώδη οργάνωση που λεγόταν Κυβέρνηση, ένα τεράστιο σύμπλεγμα από ανθρώπους-υπαλλήλους και μηχανισμούς που τον αποξένωναν, τον αποσυντόνιζαν, τον αποστασιοποιούσαν, τον αποπροσανατόλιζαν απ' τους αρχικούς του στόχους που τους έχανε. Ο δικός του κόσμος δεν ήταν εκεί, στο κτήριο της Πρεσβείας, ούτε στην Οτακουέ, αλλά ούτε και στο Σαν Χουάν Καπιστράνο. ΤΑΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΙΣ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση