ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Τα δεκαοχτώ κείμενα που συγκεντρώνονται στον τόμο αυτό περιστρέφονται γύρω από έναν βασικό θεματικό άξονα: Αφορούν πρωτίστως λογοτεχνικές σχέσεις και επαφές της ελληνικής περιφέρειας με το κέντρο ή και αντίστροφα. Το πεδίο της περιφέρειας περιορίζεται συνήθως στο χώρο της Κύπρου και κάποτε σε άλλες περιοχές του νοτιοανατολικού μείζονος ελληνισμού (Αίγυπτος, Μικρά Ασία) ως λογοτεχνικό κέντρο για τις περιοχές αυτές νοείται κατά κύριο λόγο η Ελλάδα (ιδίως η Αθήνα), κάποτε και η Ευρώπη.

Ειδικότερα, στις τρεις πρώτες ενότητες του βιβλίου εξετάζονται η υποδεικνύονται αντίστοιχα ''συνομιλίες'' ποιητών, πεζογράφων και κριτικές παρεμβάσεις λογίων, ενώ στο τελευταίο μέρος δίνονται γραμματολογικά σχεδιάσματα που αφορούν τους τομείς της ποίησης και της πεζογραφίας, των λογοτεχνικών μεταφράσεων και των περιοδικών.