ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Η ΜΝΗΜΗ

Σαράκι άπληστο η μνήμη.
Με ταξιδεύει στα άδυτα της ύπαρξης,
άλλοτε με κατακρίνει, με πονάει, με
ξαναμαθαίνει να ζω και άλλοτε με
επιχαίρει, μου ανοίγει νέους ορίζοντες.

Είναι μνήμη η ζωή, μνήμη κι ο χρόνος.
Μνήμη και συναισθήματα οι φίλοι,
οι γνωστοί, οι συγγενείς, οι αγαπημένοι.
Μνήμη, όλοι παρόντες και απόντες.

Ανάβει φωτιά η μνήμη, καίει και
καίγεται, άλλοτε φλάμπουρο για
τα πριν και τα μετά και άλλοτε ελπίδα
και νέα σχεδία, πυξίδα του μέλλοντος!

Αφέντρα της ζωής η Μνήμη!