ΠΟΥΤΑΝΑ ΕΥΑ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΤΟ ΣΕΞ

Η επεξεργασία της χριστολογικής και τριαδικής θεολογίας παρήγαγε τη χριστιανική δογματική. Με αυτή συνυφάνθηκε ένα ρεύμα σκέψης που χαρακτηρίζεται από την απαξίωση του σώματος, τη σεξοφοβία και το μισογυνισμό...

Ο Αυγουστίνος φτάνει στο σημείο να παρομοιάζει τη σχέση του χριστιανού άνδρα και της συζύγου του με το ευαγγελικό καθήκον να «αγαπάτε τους εχθρούς σας». Ενώ άλλοι Πατέρες φαντασιώνονται ότι κατά την ανάσταση των νεκρών όλα τα σώματα θα είναι αρσενικά, ο Αυγουστίνος αντιπαρατάσσει μια διαφορετική φαντασίωση: τα αναστημένα θηλυκά σώματα θα είναι απαλλαγμένα από τα όργανα εκείνα που επιτρέπουν τη σεξουαλική επαφή και την τεκνοποιηση. Θα γίνουν - έλεγε - όμοια με τις κούκλες που χρησιμοποιούν για τις πρόβες οι μοδίστρες. Και στις δύο φαντασιώσεις εκδηλώνεται ένα υπερ-ανδροκρατικό μίσος για το γυναικείο σώμα...

Σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας, η σεξουαλική πράξη δεν μπορούσε να είναι χριστιανική: η «μιαρή» σαρκική απόλαυση της συζυγικής επαφής ήταν συγχωρητέα, εφόσον ήταν ακούσια. Έπρεπε να υπάρχει θέληση για τεκνοποίηση. Αλλά ακόμα κι έτσι, η πράξη παρέμενε τόσο αμαρτωλή, που διέφθειρε το δημούργημά της: το τέκνο θα γεννιόταν με το στίγμα του προπατορικού αμαρτήματος...

Οι Πατέρες της Εκκλησίας ήταν όλοι σύμφωνοι ότι στις γυναίκες προσφέρονταν τρεις δυνατότητες: να είναι είτε πουτάνες, είτε σύζυγοι είτε παρθένες. Ως πουτάνα η γυναίκα ήταν η απόλυτη εικόνα της φιληδονίας. Ως σύζυγος ήταν κατ' ουσίαν σώμα, αλλά ένα σώμα υποταγμένο και υπάκουο στο σύζυγο-αρχηγό. Ως παρθένα γινόταν ίση με τον άνδρα, έχοντας απαρνηθεί τελείως τα χαρακτηριστικά της θηλυκότητας.