ΠΙΣΩ ΣΕ ΜΕΝΑ

Το αφήγημα "Πίσω σε μένα" αποτελείτο δεύτερο μέρος της εν εξελίξει τετραλογίας πεζών με τον γενικό τίτλο "Οι μονήρεις επιβάτες του χρόνου. Ημερολόγια 21ου".

Σε αυτόν τον κύκλο πεζών (πρώτο μέρος η συλλογή διηγημάτων "Φλούδες μοναχικότητας", ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις, 2015) ο συγγραφέας, μέσα από μια συναισθηματική ανίχνευση της καθημερινότητας σε διάφορες πόλεις του κόσμου, διαπραγματεύεται το ζήτημα της αποξένωσης του σύγχρονου ανθρώπου. Είναι τελικά η αποξένωση του ανθρώπου του 21ου αιώνα, από τους συνανθρώπους του αλλά και κάθε μορφή συλλογικότητας, το αίτιο για τη σημερινή θεσμική έκπτωση της δημοκρατίας, την έξαρση του θρησκευτικού φασισμού, τη γραφειοκρατία της "πολιτικής ορθότητας", την ανθρώπινη αξιακή έκπτωση; Ή μήπως αυτή η αποξένωση υπήρχε ανέκαθεν, όπως διατεινόταν το θέατρο του παραλόγου; Ήταν δηλαδή (και είναι) η αποξένωση, δομικό συστατικό της ανθρώπινης φύσης σε αυτό το ταξίδι της ζωής προς το αναπόδραστο τέλος;