Ανέκδοτα αφηγήματα από τη Βιάννο Κρήτης του Γιώργου Ν. Βολωνάκη. Δημοσιευμένα άρθρα στη "Μακεδονία" του Νίκου Γ. Βολωνάκη.
Έφυγε από το σπίτι το 1978. Ήταν στη Θεσσαλονίκη, στο 7ο πάτωμα, στην οδό Αχειροποιήτου, πίσω από την ομώνυμη εκκλησία. Φθινόπωρο, σκοτεινό. Όταν η μαμά μας Αναστασία, γλυκιά και αυστηρή δασκάλα, ικανή για τα πάντα και υπερβολική στις απαιτήσεις της, τον είδε ξαπλωμένο πρόχειρα στον καναπέ με ένα σπυρί ρόδι, κολλημένο στο πάνω χείλος, φώναξε τον εγγονό -το καμάρι της- τον Αλέξανδρο, να την βοηθήσει να καλέσουν ένα γιατρό. Στην ουσία, όμως, όλα είχαν τελειώσει. Πέρασαν σχεδόν πενήντα χρόνια. Έφυγαν και ήρθαν γενεές. Κάποια στιγμή αποφασίστηκε το σπίτι ν αλλάξει χρήστη. Βιβλιοθήκες, συρτάρια, ντουλάπια, βουνά φακέλων, ντοσιέ, λευκώματα, όλα στο πάτωμα. Μια άλλη Ελλάδα αναδύθηκε από τις φωτογραφίες. Κι ανάμεσά τους ένα πακέτο από χειρόγραφα. Τα μυστικά κείμενα του μπαμπά. Ο οποίος έγραφε, όπου βρισκόταν, αρκεί να μην τον ενοχλούσε κανείς. Και δεν μίλαγε σε κανέναν. Έγραφε στο γραφείο, που χρησίμευε για κοπτοράπτης στη βιοτεχνία του Στέλιου, στο τραπέζι της κουζίνας, όταν δεν μαγείρευε ο ίδιος, στο καφενείο όταν σπάνια πήγαινε για να συναντήσει παλιούς του φίλους. Με διακριτικότητα και χωρίς κωδωνοκρουσίες. Ύστερα δίπλωνε τα λευκά χαρτιά -από τα πακέτα που έφερνα σε δημοσιογραφικό χαρτί από τη «Μακεδονία»- και τα έστελνε με ταχυδρομείο σε κρυφές αποστολές στους κολλητούς του στην Κρήτη. Αυτό ήταν το μεράκι του... Τα απομεινάρια του πατέρα τα ανακαλύψαμε πριν τρία χρόνια. Μαζί μ ένα υποτυπώδες ημερολόγιο. Τι πετάω, τι κρατάω; Σύντομα θα γίνουν και δικά μου απομεινάρια. Ποτέ δεν έχεις πιο έντονη την αίσθηση της παροδικότητας, παρά όταν ανοίγεις παλιά συρτάρια, έγραφε ένας απ τους σοφούς της εποχής μας...
Ανέκδοτα αφηγήματα από τη Βιάννο Κρήτης του Γιώργου Ν. Βολωνάκη. Δημοσιευμένα άρθρα στη "Μακεδονία" του Νίκου Γ. Βολωνάκη.
Έφυγε από το σπίτι το 1978. Ήταν στη Θεσσαλονίκη, στο 7ο πάτωμα, στην οδό Αχειροποιήτου, πίσω από την ομώνυμη εκκλησία. Φθινόπωρο, σκοτεινό. Όταν η μαμά μας Αναστασία, γλυκιά και αυστηρή δασκάλα, ικανή για τα πάντα και υπερβολική στις απαιτήσεις της, τον είδε ξαπλωμένο πρόχειρα στον καναπέ με ένα σπυρί ρόδι, κολλημένο στο πάνω χείλος, φώναξε τον εγγονό -το καμάρι της- τον Αλέξανδρο, να την βοηθήσει να καλέσουν ένα γιατρό. Στην ουσία, όμως, όλα είχαν τελειώσει. Πέρασαν σχεδόν πενήντα χρόνια. Έφυγαν και ήρθαν γενεές. Κάποια στιγμή αποφασίστηκε το σπίτι ν αλλάξει χρήστη. Βιβλιοθήκες, συρτάρια, ντουλάπια, βουνά φακέλων, ντοσιέ, λευκώματα, όλα στο πάτωμα. Μια άλλη Ελλάδα αναδύθηκε από τις φωτογραφίες. Κι ανάμεσά τους ένα πακέτο από χειρόγραφα. Τα μυστικά κείμενα του μπαμπά. Ο οποίος έγραφε, όπου βρισκόταν, αρκεί να μην τον ενοχλούσε κανείς. Και δεν μίλαγε σε κανέναν. Έγραφε στο γραφείο, που χρησίμευε για κοπτοράπτης στη βιοτεχνία του Στέλιου, στο τραπέζι της κουζίνας, όταν δεν μαγείρευε ο ίδιος, στο καφενείο όταν σπάνια πήγαινε για να συναντήσει παλιούς του φίλους. Με διακριτικότητα και χωρίς κωδωνοκρουσίες. Ύστερα δίπλωνε τα λευκά χαρτιά -από τα πακέτα που έφερνα σε δημοσιογραφικό χαρτί από τη «Μακεδονία»- και τα έστελνε με ταχυδρομείο σε κρυφές αποστολές στους κολλητούς του στην Κρήτη. Αυτό ήταν το μεράκι του... Τα απομεινάρια του πατέρα τα ανακαλύψαμε πριν τρία χρόνια. Μαζί μ ένα υποτυπώδες ημερολόγιο. Τι πετάω, τι κρατάω; Σύντομα θα γίνουν και δικά μου απομεινάρια. Ποτέ δεν έχεις πιο έντονη την αίσθηση της παροδικότητας, παρά όταν ανοίγεις παλιά συρτάρια, έγραφε ένας απ τους σοφούς της εποχής μας...
ΠΑΤΣΑΝΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΕΣBKS.0437712BKS.0437712ΒΟΛΩΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ, ΒΟΛΩΝΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣΒΟΛΩΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ, ΒΟΛΩΝΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣΔΙΑΦΟΡΑΚατηγορία: ΔΙΑΦΟΡΑ •ΒΟΛΩΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ, ΒΟΛΩΝΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ στην κατηγορία ΔΙΑΦΟΡΑ ISBN: 978-960-644-026-7 Συγγραφέας: ΒΟΛΩΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ, ΒΟΛΩΝΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Εκδοτικός οίκος: ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ Σελίδες: 202 Διαστάσεις: 17Χ24 Ημερομηνία Έκδοσης: Δεκέμβριος 2019 Ανέκδοτα αφηγήματα από τη Βιάννο Κρήτης του Γιώργου Ν. Βολωνάκη. Δημοσιευμένα άρθρα στη "Μακεδονία" του Νίκου Γ. Βολωνάκη. Έφυγε από το σπίτι το 1978. Ήταν στη Θεσσαλονίκη, στο 7ο πάτωμα, στην οδό Αχειροποιήτου, πίσω από την ομώνυμη εκκλησία. Φθινόπωρο, σκοτεινό. Όταν η μαμά μας Αναστασία, γλυκιά και αυστηρή δασκάλα, ικανή για τα πάντα και υπερβολική στις απαιτήσεις της, τον είδε ξαπλωμένο πρόχειρα στον καναπέ με ένα σπυρί ρόδι, κολλημένο στο πάνω χείλος, φώναξε τον εγγονό -το καμάρι της- τον Αλέξανδρο, να την βοηθήσει να καλέσουν ένα γιατρό. Στην ουσία, όμως, όλα είχαν τελειώσει. Πέρασαν σχεδόν πενήντα χρόνια. Έφυγαν και ήρθαν γενεές. Κάποια στιγμή αποφασίστηκε το σπίτι ν αλλάξει χρήστη. Βιβλιοθήκες, συρτάρια, ντουλάπια, βουνά φακέλων, ντοσιέ, λευκώματα, όλα στο πάτωμα. Μια άλλη Ελλάδα αναδύθηκε από τις φωτογραφίες. Κι ανάμεσά τους ένα πακέτο από χειρόγραφα. Τα μυστικά κείμενα του μπαμπά. Ο οποίος έγραφε, όπου βρισκόταν, αρκεί να μην τον ενοχλούσε κανείς. Και δεν μίλαγε σε κανέναν. Έγραφε στο γραφείο, που χρησίμευε για κοπτοράπτης στη βιοτεχνία του Στέλιου, στο τραπέζι της κουζίνας, όταν δεν μαγείρευε ο ίδιος, στο καφενείο όταν σπάνια πήγαινε για να συναντήσει παλιούς του φίλους. Με διακριτικότητα και χωρίς κωδωνοκρουσίες. Ύστερα δίπλωνε τα λευκά χαρτιά -από τα πακέτα που έφερνα σε δημοσιογραφικό χαρτί από τη «Μακεδονία»- και τα έστελνε με ταχυδρομείο σε κρυφές αποστολές στους κολλητούς του στην Κρήτη. Αυτό ήταν το μεράκι του... Τα απομεινάρια του πατέρα τα ανακαλύψαμε πριν τρία χρόνια. Μαζί μ ένα υποτυπώδες ημερολόγιο. Τι πετάω, τι κρατάω; Σύντομα θα γίνουν και δικά μου απομεινάρια. Ποτέ δεν έχεις πιο έντονη την αίσθηση της παροδικότητας, παρά όταν ανοίγεις παλιά συρτάρια, έγραφε ένας απ τους σοφούς της εποχής μας... ΠΑΤΣΑΝΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΕΣ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση