ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΣΧΑΛΙΑ

....Ύστερα, η μητέρα άρχισε να ζυμώνει κι έπλασε αρκετές πασχαλινές κουλούρες στολισμένες με κόκκινα αβγά. Ακόμα, έπλασε μικρές κοκκωνες για τη Μόρφω, για τον Ευαγγελίνο, για τα βαφτιστήρια της και τα φτωχά της γειτονιάς. Τότε ήταν που ο Ευαγγελινος έκλαιγε με παράπονο γιατί η δικιά του η κοκωνα δεν ήταν πολύ μεγάλη! Ας διάλεγε όποια ήθελε, του έλεγε η μάνα, αλλά αυτός δεν ησύχαζε, τις ήθελε όλες δικές του! Γελούσε η μητέρα, τον παρηγορούσε: "Το Σάββατο το βράδυ θα έρθει η κουρούνα (κρα, κρα!) να φέρει το τυρί και το κρέας (τσι, τσι!) και τότε να δεις χαρές ο Βαγγελινος, σαν ακούει κρα, κρα την κουρούνα να χτυπά το παραθύρι. Πάρε Βαγγελινε το τυρί, πάρε και το τσι τσι να φάτε" Χαρούμενο το παιδάκι ψέλλιζε: " Θα έρθει η κουρούνα, να φέρει το τσι τσι.." κι έπλεκε τα δάχτυλα του να μιμηθεί το πέταγμα του πουλιού, όπως του έδειχνε η μητέρα....