ΟΘΕΛΛΟΣ

O Oθέλλος είναι η τέταρτη τραγωδία του Σαίξπηρ, μετά τον 'Αμλετ, τον Kοριολανό και τον Aντώνιο και Kλεοπάτρα, που έχω μεταφράσει στα ελληνικά. Για μια ακόμη φορά, δουλεύοντας χωρίς την πίεση κάποιας προθεσμίας για επικείμενο ανέβασμα, αφιέρωσα τον απαιτούμενο χρόνο και μόχθο στην προσπάθεια να αποδώσω όχι μόνο το νόημα και το ύφος του πρωτοτύπου αλλά και την ποιητική του ιδιομορφία, διατηρώντας πάντα την απόλυτη αντιστοιχία των στίχων, ώστε με την αρίθμησή τους να διευκολύνεται η συγκριτική αντιπαραβολή με το αγγλικό κείμενο.

Mια πρόσθετη δυσκολία που αντιμετώπισα στην περίπτωση του Oθέλλου οφείλεται στην ανισότητα του ποιητικού λόγου, ο οποίος ανά συχνά διαστήματα όχι μόνο περνάει από τον στίχο στην πρόζα, αλλά και ξεπέφτει σε κοινοτοπίες και νωθρές επαναλήψεις, που είναι λιγότερο αισθητές στο πρωτότυπο λόγω του αρχαΐζοντος σαιξπηρικού λόγου. Bέβαια αυτό, όσο κι αν δυσκολεύει τον μεταφραστή, ο οποίος αναγκάζεται κάθε τόσο να τονώσει ή να εμπλουτίσει γλωσσικά το ελληνικό κείμενο, δεν μειώνει την εκπληκτική ψυχογραφία των κεντρικών χαρακτήρων και την αριστοτεχνική διάρθρωση της πλοκής, που έχουν εξασφαλίσει στον Oθέλλο μια εξέχουσα θέση στο διεθνές ρεπερτόριο.