Για όλες εμάς τις γυναίκες, απλές, καθημερινές, επώνυμες, ανώνυμες... Για εμάς που τολμήσαμε να ονειρευτούμε, να ταξιδέψουμε, έστω για μια φορά, να σαλπάρουμε για μακριά, να αγαπήσουμε τρελά και παθιασμένα, να ζήσουμε τα απωθημένα μας... να δοθούμε σε έναν άντρα, να πονέσουμε και να πληγωθούμε... Για όλες και όλους εμάς που ζήσαμε, έστω που γευτήκαμε μια μόνο φορά εκείνη τη γλυκιά στιγμή... Μόνο για λίγο... κι ας μας πρόδωσε μετά...
Μπούχτισα, τελείωσα, αηδίασα, βαρέθηκα... με άδειασες, δε νοιάστηκες, με πίκρανες. Σου φώναζα, δεν άκουγες, σου μιλούσα, δεν απαντούσες. Ήθελα τόσο πολύ ένα χάδι δικό σου, μια αγκαλιά ζεστή, έναν έρωτα παράφορο... Με απέφευγες, σε έψαχνα παντού. Μα εσύ πουθενά, πάντα στην απ' έξω.. Τόσα χρόνια πεταμένα και εγώ εδώ με χιλιάδες απωθημένα και αμέτρητα γιατί... Ώσπου ξύπνησα επιτέλους κάποιο πρωινό... με το κορμί διψασμένο και τις αισθήσεις να χορεύουν έναν τρελό παθιασμένο χορό Και τότε αποφάσισα να σε αφήσω, να σε αφήσω πίσω μου, όσα με πλήγωσαν κοντά σου... Δεν είμαι πια εδώ... δε σου ανήκω... δε με έχεις πια δεδομένη, δεν υπάρχω. Είμαι αλλού και δε με νοιάζει που θα με βγάλει η καρδιά μου... Τώρα επαναστατώ, διεκδικώ όσα μου στέρησες... τώρα φεύγω και μη με αναζητήσεις... φεύγω... Έτσι απλά, γιατί αγάπησα...
Για όλες εμάς τις γυναίκες, απλές, καθημερινές, επώνυμες, ανώνυμες... Για εμάς που τολμήσαμε να ονειρευτούμε, να ταξιδέψουμε, έστω για μια φορά, να σαλπάρουμε για μακριά, να αγαπήσουμε τρελά και παθιασμένα, να ζήσουμε τα απωθημένα μας... να δοθούμε σε έναν άντρα, να πονέσουμε και να πληγωθούμε... Για όλες και όλους εμάς που ζήσαμε, έστω που γευτήκαμε μια μόνο φορά εκείνη τη γλυκιά στιγμή... Μόνο για λίγο... κι ας μας πρόδωσε μετά...
Μπούχτισα, τελείωσα, αηδίασα, βαρέθηκα... με άδειασες, δε νοιάστηκες, με πίκρανες. Σου φώναζα, δεν άκουγες, σου μιλούσα, δεν απαντούσες. Ήθελα τόσο πολύ ένα χάδι δικό σου, μια αγκαλιά ζεστή, έναν έρωτα παράφορο... Με απέφευγες, σε έψαχνα παντού. Μα εσύ πουθενά, πάντα στην απ' έξω.. Τόσα χρόνια πεταμένα και εγώ εδώ με χιλιάδες απωθημένα και αμέτρητα γιατί... Ώσπου ξύπνησα επιτέλους κάποιο πρωινό... με το κορμί διψασμένο και τις αισθήσεις να χορεύουν έναν τρελό παθιασμένο χορό Και τότε αποφάσισα να σε αφήσω, να σε αφήσω πίσω μου, όσα με πλήγωσαν κοντά σου... Δεν είμαι πια εδώ... δε σου ανήκω... δε με έχεις πια δεδομένη, δεν υπάρχω. Είμαι αλλού και δε με νοιάζει που θα με βγάλει η καρδιά μου... Τώρα επαναστατώ, διεκδικώ όσα μου στέρησες... τώρα φεύγω και μη με αναζητήσεις... φεύγω... Έτσι απλά, γιατί αγάπησα...
ΟΤΑΝ Ο ΠΟΝΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΙΣΟΣBKS.0020102BKS.0020102ΚΟΧΛΙΑΡΙΔΟΥ ΕΥΑΚΟΧΛΙΑΡΙΔΟΥ ΕΥΑΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΚατηγορία: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ •ΚΟΧΛΙΑΡΙΔΟΥ ΕΥΑ στην κατηγορία ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ISBN: 978-618-5067-60-1 Συγγραφέας: ΚΟΧΛΙΑΡΙΔΟΥ ΕΥΑ Εκδοτικός οίκος: IWRITE Σελίδες: 96 Διαστάσεις: 14Χ21 Ημερομηνία Έκδοσης: Ιανουάριος 2015 Για όλες εμάς τις γυναίκες, απλές, καθημερινές, επώνυμες, ανώνυμες... Για εμάς που τολμήσαμε να ονειρευτούμε, να ταξιδέψουμε, έστω για μια φορά, να σαλπάρουμε για μακριά, να αγαπήσουμε τρελά και παθιασμένα, να ζήσουμε τα απωθημένα μας... να δοθούμε σε έναν άντρα, να πονέσουμε και να πληγωθούμε... Για όλες και όλους εμάς που ζήσαμε, έστω που γευτήκαμε μια μόνο φορά εκείνη τη γλυκιά στιγμή... Μόνο για λίγο... κι ας μας πρόδωσε μετά... Μπούχτισα, τελείωσα, αηδίασα, βαρέθηκα... με άδειασες, δε νοιάστηκες, με πίκρανες. Σου φώναζα, δεν άκουγες, σου μιλούσα, δεν απαντούσες. Ήθελα τόσο πολύ ένα χάδι δικό σου, μια αγκαλιά ζεστή, έναν έρωτα παράφορο... Με απέφευγες, σε έψαχνα παντού. Μα εσύ πουθενά, πάντα στην απ' έξω.. Τόσα χρόνια πεταμένα και εγώ εδώ με χιλιάδες απωθημένα και αμέτρητα γιατί... Ώσπου ξύπνησα επιτέλους κάποιο πρωινό... με το κορμί διψασμένο και τις αισθήσεις να χορεύουν έναν τρελό παθιασμένο χορό Και τότε αποφάσισα να σε αφήσω, να σε αφήσω πίσω μου, όσα με πλήγωσαν κοντά σου... Δεν είμαι πια εδώ... δε σου ανήκω... δε με έχεις πια δεδομένη, δεν υπάρχω. Είμαι αλλού και δε με νοιάζει που θα με βγάλει η καρδιά μου... Τώρα επαναστατώ, διεκδικώ όσα μου στέρησες... τώρα φεύγω και μη με αναζητήσεις... φεύγω... Έτσι απλά, γιατί αγάπησα... ΟΤΑΝ Ο ΠΟΝΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΙΣΟΣ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση