ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ ΦΑΡΜΑΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Αν εξαιρέσει κανείς από τη δουλειά του γιατρού τη θεραπεία, τότε ο αυτός θα ήταν ένας επιστήμονας της γήινης βιολογίας, εξειδικευμένος στο να παρακολουθεί τον ανθρώπινο οργανισμό στα καλά και τα κακά του. Ένας τέτοιος επιστήμονας θα πληροφορούσε τον ασθενή για το αν άλλοι με το ίδιο πρόβλημα επιβίωσαν ή όχι, και επίσης θα προσδιόριζε με μια στατιστική επιστημονικότητα το χρόνο θανάτου ή αποδρομής της νόσου. Αυτές οι πληροφορίες είναι εξαιρετικά σημαντικές για κάποιους που θα ήθελαν να εξομολογηθούν πριν το θάνατό τους ή να συντάξουν τη διαθήκη τους, αλλά για τους περισσότερους ανθρώπους τέτοιες πληροφορίες θα προκαλούσαν άγχος και θυμό. Ο πτυχιούχος λοιπόν Ιατρικής που είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται τα πάντα σε σχέση για τον ασθενή, να κάνει καταπληκτικές διαγνώσεις, να διαθέτει εξαιρετική ικανότητα επικοινωνίας και φυσικά να γνωρίζει όλες τις τεχνικές και δεξιότητες της ιατρικής πρακτικής, αν δεν είναι σε θέση τελικώς να χορηγήσει ή να μη χορηγήσει το κατάλληλο φάρμακο για να επιτύχει θεραπεία δεν είναι Γιατρός. Η αδυναμία δε της επιλογής και εφαρμογής επιτυχούς φαρμακευτικής θεραπείας, πραγματικά γεμίζει το νέο γιατρό με άγχος το οποίο με τον καιρό συχνά καλύπτεται από αδιαφορία ή/και ψευδαίσθηση γνώσης..