Σε 23 ποιήματα, σύντομα ή μεγάλα, κυλούν «Οι καλύτερες μέρες». Αυτές τις μέρες, τις καλύτερες, μπορεί να ξέρεις πώς να τις κάνεις να έρθουν, μπορεί και να τις είδες παλιά λίγο πολύ να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια σου, πάνω στο σώμα σου, μες στην ατζέντα σου, μπορεί και μόνο να τις φαντασιώθηκες αναγκαία και αβάσιμα μες στο μυαλό σου σε μια μίζερη και εκ του ασφαλούς διαπίστωση της παρούσας κατάστασης, κατάστασης που δεν τολμάς να ονομάσεις τελευταία. Τις απωθείς με σκεπτικισμό και τις βουτάς στην ειρωνεία για να νιώσεις καλύτερα, αλλά είναι εκεί, πάντα μπορεί να είναι εκεί, έστω σαν σκέψη, σαν δικαιολογία και σαν ανάγκη, παρευρίσκονται αν τις καλέσεις να έρθουν, και τις καλείς, γιατί απλώς δεν μπορείς να μην προσπαθείς, δεν μπορείς να σταματήσεις, δεν μπορείς να ευχαριστηθείς, να «κλείσεις» το φάκελο ή να παραδεχτείς ότι ίσως «όλο και όλο να είναι αυτό». Δε συγχωρείς τον εαυτό σου, δυστυχώς δεν του χαρίζεσαι, που τον βλέπεις να παλεύει συνεχώς για να παραμείνει ολόκληρος μια ελπιδοφόρα εκκρεμότητα, να μάχεται για να μην «τελεσιδικήσει» ποτέ η «ξεχωριστή» περίπτωσή του. Γνωρίζοντας ότι χάνεις το χρόνο σου, δεν μπορείς παρά να τις επινοήσεις. «Λείπει αυτό / και αρρωσταίνω. / Ποτέ επειδή λείπει. / Πάντα επειδή αυτό». Ίσως τελικά η μόνη διαδρομή που δύνασαι να ακολουθήσεις... για τις καλύτερες μέρες.
Σε 23 ποιήματα, σύντομα ή μεγάλα, κυλούν «Οι καλύτερες μέρες». Αυτές τις μέρες, τις καλύτερες, μπορεί να ξέρεις πώς να τις κάνεις να έρθουν, μπορεί και να τις είδες παλιά λίγο πολύ να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια σου, πάνω στο σώμα σου, μες στην ατζέντα σου, μπορεί και μόνο να τις φαντασιώθηκες αναγκαία και αβάσιμα μες στο μυαλό σου σε μια μίζερη και εκ του ασφαλούς διαπίστωση της παρούσας κατάστασης, κατάστασης που δεν τολμάς να ονομάσεις τελευταία. Τις απωθείς με σκεπτικισμό και τις βουτάς στην ειρωνεία για να νιώσεις καλύτερα, αλλά είναι εκεί, πάντα μπορεί να είναι εκεί, έστω σαν σκέψη, σαν δικαιολογία και σαν ανάγκη, παρευρίσκονται αν τις καλέσεις να έρθουν, και τις καλείς, γιατί απλώς δεν μπορείς να μην προσπαθείς, δεν μπορείς να σταματήσεις, δεν μπορείς να ευχαριστηθείς, να «κλείσεις» το φάκελο ή να παραδεχτείς ότι ίσως «όλο και όλο να είναι αυτό». Δε συγχωρείς τον εαυτό σου, δυστυχώς δεν του χαρίζεσαι, που τον βλέπεις να παλεύει συνεχώς για να παραμείνει ολόκληρος μια ελπιδοφόρα εκκρεμότητα, να μάχεται για να μην «τελεσιδικήσει» ποτέ η «ξεχωριστή» περίπτωσή του. Γνωρίζοντας ότι χάνεις το χρόνο σου, δεν μπορείς παρά να τις επινοήσεις. «Λείπει αυτό / και αρρωσταίνω. / Ποτέ επειδή λείπει. / Πάντα επειδή αυτό». Ίσως τελικά η μόνη διαδρομή που δύνασαι να ακολουθήσεις... για τις καλύτερες μέρες.
ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣBKS.0347422BKS.0347422ΜΠΟΥΜΠΟΥΧΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑΜΠΟΥΜΠΟΥΧΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑΠΟΙΗΣΗΚατηγορία: ΠΟΙΗΣΗ •ΜΠΟΥΜΠΟΥΧΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ στην κατηγορία ΠΟΙΗΣΗ ISBN: 978-960-426-705-7 Συγγραφέας: ΜΠΟΥΜΠΟΥΧΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ Εκδοτικός οίκος: ΙΩΛΚΟΣ Σελίδες: 48 Ημερομηνία Έκδοσης: Δεκέμβριος 2012 Σε 23 ποιήματα, σύντομα ή μεγάλα, κυλούν «Οι καλύτερες μέρες». Αυτές τις μέρες, τις καλύτερες, μπορεί να ξέρεις πώς να τις κάνεις να έρθουν, μπορεί και να τις είδες παλιά λίγο πολύ να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια σου, πάνω στο σώμα σου, μες στην ατζέντα σου, μπορεί και μόνο να τις φαντασιώθηκες αναγκαία και αβάσιμα μες στο μυαλό σου σε μια μίζερη και εκ του ασφαλούς διαπίστωση της παρούσας κατάστασης, κατάστασης που δεν τολμάς να ονομάσεις τελευταία. Τις απωθείς με σκεπτικισμό και τις βουτάς στην ειρωνεία για να νιώσεις καλύτερα, αλλά είναι εκεί, πάντα μπορεί να είναι εκεί, έστω σαν σκέψη, σαν δικαιολογία και σαν ανάγκη, παρευρίσκονται αν τις καλέσεις να έρθουν, και τις καλείς, γιατί απλώς δεν μπορείς να μην προσπαθείς, δεν μπορείς να σταματήσεις, δεν μπορείς να ευχαριστηθείς, να «κλείσεις» το φάκελο ή να παραδεχτείς ότι ίσως «όλο και όλο να είναι αυτό». Δε συγχωρείς τον εαυτό σου, δυστυχώς δεν του χαρίζεσαι, που τον βλέπεις να παλεύει συνεχώς για να παραμείνει ολόκληρος μια ελπιδοφόρα εκκρεμότητα, να μάχεται για να μην «τελεσιδικήσει» ποτέ η «ξεχωριστή» περίπτωσή του. Γνωρίζοντας ότι χάνεις το χρόνο σου, δεν μπορείς παρά να τις επινοήσεις. «Λείπει αυτό / και αρρωσταίνω. / Ποτέ επειδή λείπει. / Πάντα επειδή αυτό». Ίσως τελικά η μόνη διαδρομή που δύνασαι να ακολουθήσεις... για τις καλύτερες μέρες. ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση