ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΚΡΑΤΗ ΣΤΗ ΣΙΜΟΝ ΝΤΕ ΜΠΟΒΟΥΑΡ

Μια κοινοτoπία βαθιά χαραγμένη στις συνειδήσεις των ανθρώπων είναι ότι έρωτας και φιλοσοφία αποτελούν αταίριαστο ζευγάρι. Επιπλέον, μέχρι σήμερα δεν υπήρξε κανένα βιβλίο στο οποίο να συγκεντρώνονται οι απόψεις των μεγάλων φιλοσόφων για ένα ζήτημα τόσο κρίσιμο όσο αυτό. Το παρόν πόνημα επιθυμεί να ρίξει φως στη φιλοσοφική σκέψη περί έρωτος με τρόπο γλαφυρό όσο και εύληπτο.

Ενώ ο έρωτας κατά τον Πλάτωνα είναι η πύλη για την αιωνιότητα, για τον Λουκρήτιο αποτελεί θανάσιμη παγίδα. Και μπορεί για τον Kierkegaard να συνιστά την πρόκληση ολόκληρης της ύπαρξης, όμως ο Schopenhauer βλέπει σ' αυτόν ένα ύπουλο τέχνασμα του σεξουαλικού ενστίκτου. Όσο για τον Rousseau, εμπνευστή του ρομαντισμού, αποτελεί το τέλειο παράδειγμα στοχαστή στον οποίο φιλοσοφικό σύστημα και προσωπικές νευρώσεις είναι αλληλένδετα.

Το βιβλίο αυτό σκοπεύει να αποκαλύψει κάποια μυστικά της ερωτικής τους ζωής, που συχνά είναι καλά κρυμμένα: την εμμονή του Sartre με τον ποδόγυρο, την παροιμιώδη έλλειψη λίμπιντο του Kant, τις αποτυχίες του Nietzsche με τα νεαρά κορίτσια, τόσα περιστατικά -άλλα σοβαρά και άλλα ευτράπελα- μέσα από τα οποία ο αναγνώστης μπορεί να αντλήσει διδάγματα που θα τον βοηθήσουν στη δική του ζωή.