Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

'Ακουσα τη φωνή που με καλούσε πάλι και βημάτισα προς τα εμπρός, από εκεί που νόμισα ότι ερχόταν, παραμερίζοντας με τα χέρια όλα αυτά τα αντικείμενα που αιωρούνταν και κολλούσαν πάνω μου. Σε μια θέσηι είδα τότε καθισμένο, μόνο του, έναν κοντό και σχετικά χοντρό άντρα, εκεί γύρω στα εξήντα πρέπει να ταν, που με κοιτούσε μ ένα ύφος που σαν παραπονιάριο μου φάνηκε, κι είχε κιόλας το δεξί του χέρι σηκωμένο προς εμένα, κάνοντάς μου νόημα να πάω κοντά του. Σαν η συνείδησή μου να ξύπνησε μέσα στον ύπνο μου, και είπα τότε στον εαυτό μου πως αυτός ήταν ο Χρήστος Ευθυμίου.