Ο ΨΥΧΑΡΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ

Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει κείμενα που ανακοινώθηκαν στο πλαίσιο της 11ης Επιστημονικής Συνάντησης του Τομέα Μεσαιωνικών και Νεοελληνικών Σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ. (Οκτώβριος 2004) και ήταν αφιερωμένη στον Ψυχάρη με την αφορμή της επετείου των 150 χρόνων από τη γέννηση και των 75 από τον θάνατό του. Οι 40 ανακοινώσεις που περιλαμβάνονται στον τόμο αυτό καλύπτουν τις πολλές και συχνά αντικρουόμενες μεταξύ τους όψεις του Ψυχάρη: Έλληνας της Διασποράς που μητρική του γλώσσα δεν ήταν τα ελληνικά, αλλά αναγνώρισε την προτεραιότητα της κοινής γλώσσας του λαού και ενθάρρυνε τη γραπτή αποτύπωσή της. Καθηγητής στη Σορβόνη, προσπάθησε να διατυπώσει και να τηρήσει απαρέγκλιτα ορισμένους νόμους στη φωνολογία, στη μορφολογία και στη σύνταξη της δημοτικής, λογοτέχνης ο ίδιος, γνώστης της γαλλικής λογοτεχνίας, στην οποία επίσης φιλοδόξησε να καθιερωθεί ως πεζογράφος. Έζησε το πνεύμα του θετικισμού των αρχών του 20ού αιώνα και συμμετείχε ο ίδιος ενεργά στην πολιτική ζωή της Γαλλίας. Ακαταπόνητος επιστολογράφος που κρίνει, νουθετεί και αντιδικεί δημόσια και ιδιωτικά. Κυρίως όμως ένας διανοούμενος που συναρτά την εθνική πρόοδο με το θέμα της γλώσσας.