Ο ΛΟΥΚΡΗΤΙΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ ΤΟΥ ΒΙΝΤΣΕΝΤΖΟΥ ΚΟΡΝΑΡΟΥ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ

Η μελέτη μου για τον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου ξεκίνησε το 1981, όταν μου ανατέθηκε το επιτοίχιο ανάγλυφο μετάλλιο, διαμέτρου 55 εκατοστών, με τη μορφή του, για τη Λότζια (το Δημαρχείο Ηρακλείου). Χωρίς να υπάρχει προηγούμενο της μορφής του, έπρεπε να την αποδώσω στη γλυπτική και να την καθιερώσω. Σε αυτό με βοήθησε η μελέτη της πρώτης κριτικής έκδοσης του Στυλιανού Αλεξίου στον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου (1980). Με τον Αλεξίου ανέπτυξα γόνιμο διάλογο για πολλά χρόνια. Τον επόμενο χρόνο (1982) μου ανατέθηκε η μελέτη μεγάλης γλυπτικής σύνθεσης, αφιερωμένης στο όλο συγγραφικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη. Προκειμένου να αποδώσω στη σύνθεση αυτή και το έργο του "Αναφορά στον Γκρέκο", οδηγήθηκα επίσης στην εποχή του Κορνάρου, διαμέσου του σύγχρονου Θεοτοκόπουλου.