Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΙΠ

«Δε μπορείς να προσποιηθείς ότι διαβάζεις ένα βιβλίο. Σε προδίδουν τα μάτια σου και η αναπνοή σου. Ένας άνθρωπος μαγεμένος από ένα βιβλίο απλώς ξεχνάει να αναπνεύσει... Μπορεί να πιάσει το σπίτι του φωτιά και δε θα σηκώσει το βλέμμα παρά αφού λαμπαδιάσει η ταπετσαρία».

Όταν αρχίζουν οι ταραχές και καταφθάνουν οι στρατιώτες στο τροπικό νησί της Ματίλντα, μόνο ένας λευκός μένει πίσω. Ο κύριος Γουότς που φοράει κόκκινη μύτη κλόουν και σέρνει μαζί του τη γυναίκα του σε ένα καροτσάκι. Τα παιδιά τον φωνάζουν Γουρλομάτη. Δεν υπάρχει όμως κανείς άλλος να τους διδάξει τα μαθήματά τους.

Ο κύριος Γουότς αρχίζει να διαβάζει μεγαλόφωνα στην τάξη από το στραπατσαρισμένο βιβλίο του με τίτλο Μεγάλες Προσδοκίες, γραμμένο από το φίλο του, κύριο Ντίκενς.

Σύντομα, ο ήρωας του Ντίκενς, ο Πιπ, αρχίζει να ζωντανεύει για τη Ματίλντα, που γράφει το όνομά του στην άμμο και το στολίζει με κοχύλια. Ο Πιπ γίνεται για κείνη τόσο αληθινός όσο είναι η μητέρα της κι έτσι θεμελιώνεται η σημαντικότερη φιλλία της ζωής της. Η Ματίλντα δεν είναι η μόνη που πιστεύει στον Πιπ. Ωστόσο, η δύναμη της φαντασίας μπορεί να γίνει επικίνδυνα προκλητική.